Ως παιδί παρατηρούσε τα άστρα με το θεοδόλιχο του πολιτικού μηχανικού πατέρα του. Σήμερα ένας από τους εκατοντάδες χιλιάδες αστεροειδείς φέρει το όνομά του. Ο Κλεομένης Τσιγάνης πέτυχε, μόλις στα 34 χρόνια του, αυτό που οι άλλοι επιστήμονες επιζητούν μια ζωή: την αναγνώριση των συναδέλφων του.
Η έρευνα του αστρονόμου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για τη χαοτική συμπεριφορά των αστεροειδών εντυπωσίασε τα μέλη της Επιτροπής της Διεθνούς Αστρονομικής Ενωσης, τα οποία αποφάσισαν να «βαφτίσουν» τον αστεροειδή RC221 σε «21775 – Tsiganis».
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα. Δεν ήταν από τους «καλούς μαθητές» και ποτέ του δεν απέσπασε αριστείο. Ομως, από νωρίς αντιλήφθηκε τη λατρεία που είχε προς τη φυσική και τα μαθηματικά. «Δεν με ενδιέφεραν τα άστρα και οι πλανήτες. Δεν είχα αγωνία να τα δω. Ο πατέρας μου με ανέβαζε στην ταράτσα και με τα όργανα που χρησιμοποιούσε ως τοπογράφος βλέπαμε τη Σελήνη. Αυτό που με ενδιέφερε από μικρό παιδί ήταν η μαθηματική και φυσική ερμηνεία. Το τεράστιο “γιατί” που υπάρχει πίσω από κάθε νόμο», είπε στον ΕΤ. Πήρε το πτυχίο Φυσικής το 1996 και το διδακτορικό του το 2002 από το Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ. Θέμα του διδακτορικού του ήταν η χαοτική διάχυση των αστεροειδών. Στη συνέχεια πήρε υποτροφία από το πρόγραμμα Marie Curie της Ε.Ε. και εργάστηκε για δύο χρόνια στο αστεροσκοπείο της Νίκαιας. Εκεί έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ομάδα που εισηγήθηκε το μοντέλο της δημιουργίας του ηλιακού συστήματος, το οποίο είναι σήμερα γενικά αποδεκτό, και συνέδεσε τον όψιμο σφοδρό βομβαρδισμό με τη δομή της ζώνης των αστεροειδών. «Αυτό που με απλά λόγια κάναμε ήταν να αποδείξουμε ότι οι μεγάλοι πλανήτες του συστήματός μας βρίσκονταν πιο κοντά στον Ηλιο και αναγκάστηκαν να… μεταναστεύσουν στη σημερινή τους θέση βομβαρδίζοντας ανελέητα με αστεροειδείς τους άλλους πλανήτες όπως τη Γη και τη Σελήνη», εξήγησε.
Ομως, η αναγνώριση της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας στο πρόσωπό του ήρθε με την έρευνα που κάνει τα τελευταία χρόνια αναφορικά με το γιατί αστεροειδείς μεταξύ του Αρη και του Δία τείνουν να «φεύγουν» από τη συγκεκριμένη ζώνη προσεγγίζοντας επικίνδυνα άλλους πλανήτες. «Αυτό αποδίδεται στις βαρυτικές δυνάμεις που ασκούν οι μεγάλοι πλανήτες στους αστεροειδείς και τους αναγκάζουν σε χαοτική συμπεριφορά, δηλαδή σε αλλοπρόσαλλες τροχιές με υπαρκτή την πιθανότητα να χτυπήσουν άλλους πλανήτες όπως η Γη», προσπάθησε να εξηγήσει με απλά λόγια. Οπως είπε, για τον υπολογισμό της τροχιάς των αστεροειδών ο ηλεκτρονικός υπολογιστής μπορεί να εργάζεται για ένα 20ήμερο ασταμάτητα! «Η ακτίνα της ζώνης που ερευνούμε έχει μήκος 300 εκατομμυρίων χιλιομέτρων και εμβαδό πολλών δισεκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων», πρόσθεσε.
Ο αστεροειδής RC221 ανακαλύφθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1999 με το τηλεσκόπιο LONEOS του αστεροσκοπείου Lowell. Εχει διάμετρο περίπου τριών χιλιομέτρων και βρίσκεται σε απόσταση 150-450 εκατ. χιλ. από τη Γη. Παρόλο που η ερευνητική δουλειά του 34χρονου σχετίζεται με τη χαοτική κίνηση των αστεροειδών, η τροχιά του «21775 Tsiganis» δεν παρουσιάζει την παραμικρή ένδειξη… χάους! Πάντως ο κ. Τσιγάνης δεν «έτρεξε» στο πλησιέστερο τηλεσκόπιο για να τον δει. «Είναι τόσο μικρό που το μόνο που θα καταφέρω να δω θα είναι μία… κουκκίδα. Ωστόσο αισθάνομαι πολύ τυχερός καθώς είναι ένας από τους πλησιέστερους στη Γη», είπε. Πάντως δεν έκρυψε την ικανοποίηση για την τιμή που του έγινε από τη Διεθνή Αστρονομική Ενωση. Σήμερα είναι λέκτορας στο Σπουδαστήριο Μηχανικής του Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ. «Δεν πρόκειται να το κουνήσω από εδώ. Είμαι και θα παραμείνω “παιδί του ΑΠΘ”».
ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
Η έρευνα του αστρονόμου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για τη χαοτική συμπεριφορά των αστεροειδών εντυπωσίασε τα μέλη της Επιτροπής της Διεθνούς Αστρονομικής Ενωσης, τα οποία αποφάσισαν να «βαφτίσουν» τον αστεροειδή RC221 σε «21775 – Tsiganis».
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα. Δεν ήταν από τους «καλούς μαθητές» και ποτέ του δεν απέσπασε αριστείο. Ομως, από νωρίς αντιλήφθηκε τη λατρεία που είχε προς τη φυσική και τα μαθηματικά. «Δεν με ενδιέφεραν τα άστρα και οι πλανήτες. Δεν είχα αγωνία να τα δω. Ο πατέρας μου με ανέβαζε στην ταράτσα και με τα όργανα που χρησιμοποιούσε ως τοπογράφος βλέπαμε τη Σελήνη. Αυτό που με ενδιέφερε από μικρό παιδί ήταν η μαθηματική και φυσική ερμηνεία. Το τεράστιο “γιατί” που υπάρχει πίσω από κάθε νόμο», είπε στον ΕΤ. Πήρε το πτυχίο Φυσικής το 1996 και το διδακτορικό του το 2002 από το Τμήμα Φυσικής του ΑΠΘ. Θέμα του διδακτορικού του ήταν η χαοτική διάχυση των αστεροειδών. Στη συνέχεια πήρε υποτροφία από το πρόγραμμα Marie Curie της Ε.Ε. και εργάστηκε για δύο χρόνια στο αστεροσκοπείο της Νίκαιας. Εκεί έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ομάδα που εισηγήθηκε το μοντέλο της δημιουργίας του ηλιακού συστήματος, το οποίο είναι σήμερα γενικά αποδεκτό, και συνέδεσε τον όψιμο σφοδρό βομβαρδισμό με τη δομή της ζώνης των αστεροειδών. «Αυτό που με απλά λόγια κάναμε ήταν να αποδείξουμε ότι οι μεγάλοι πλανήτες του συστήματός μας βρίσκονταν πιο κοντά στον Ηλιο και αναγκάστηκαν να… μεταναστεύσουν στη σημερινή τους θέση βομβαρδίζοντας ανελέητα με αστεροειδείς τους άλλους πλανήτες όπως τη Γη και τη Σελήνη», εξήγησε.
Ομως, η αναγνώριση της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας στο πρόσωπό του ήρθε με την έρευνα που κάνει τα τελευταία χρόνια αναφορικά με το γιατί αστεροειδείς μεταξύ του Αρη και του Δία τείνουν να «φεύγουν» από τη συγκεκριμένη ζώνη προσεγγίζοντας επικίνδυνα άλλους πλανήτες. «Αυτό αποδίδεται στις βαρυτικές δυνάμεις που ασκούν οι μεγάλοι πλανήτες στους αστεροειδείς και τους αναγκάζουν σε χαοτική συμπεριφορά, δηλαδή σε αλλοπρόσαλλες τροχιές με υπαρκτή την πιθανότητα να χτυπήσουν άλλους πλανήτες όπως η Γη», προσπάθησε να εξηγήσει με απλά λόγια. Οπως είπε, για τον υπολογισμό της τροχιάς των αστεροειδών ο ηλεκτρονικός υπολογιστής μπορεί να εργάζεται για ένα 20ήμερο ασταμάτητα! «Η ακτίνα της ζώνης που ερευνούμε έχει μήκος 300 εκατομμυρίων χιλιομέτρων και εμβαδό πολλών δισεκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων», πρόσθεσε.
Ο αστεροειδής RC221 ανακαλύφθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1999 με το τηλεσκόπιο LONEOS του αστεροσκοπείου Lowell. Εχει διάμετρο περίπου τριών χιλιομέτρων και βρίσκεται σε απόσταση 150-450 εκατ. χιλ. από τη Γη. Παρόλο που η ερευνητική δουλειά του 34χρονου σχετίζεται με τη χαοτική κίνηση των αστεροειδών, η τροχιά του «21775 Tsiganis» δεν παρουσιάζει την παραμικρή ένδειξη… χάους! Πάντως ο κ. Τσιγάνης δεν «έτρεξε» στο πλησιέστερο τηλεσκόπιο για να τον δει. «Είναι τόσο μικρό που το μόνο που θα καταφέρω να δω θα είναι μία… κουκκίδα. Ωστόσο αισθάνομαι πολύ τυχερός καθώς είναι ένας από τους πλησιέστερους στη Γη», είπε. Πάντως δεν έκρυψε την ικανοποίηση για την τιμή που του έγινε από τη Διεθνή Αστρονομική Ενωση. Σήμερα είναι λέκτορας στο Σπουδαστήριο Μηχανικής του Τομέα Αστροφυσικής, Αστρονομίας και Μηχανικής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ. «Δεν πρόκειται να το κουνήσω από εδώ. Είμαι και θα παραμείνω “παιδί του ΑΠΘ”».
ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΠΗΓΗ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου