Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ, ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ


Γιατί περιβάλλουμε τον Σταυρό με τόσο μεγάλη τιμή και ευλάβεια, ώστε να κάνουμε στις ευχές λόγο για τη δύναμή του μετά την επίκληση των πρεσβειών της Παναγίας Θεοτόκου, πριν από τις επουράνιες δυνάμεις και όλους τους αγίους; Διότι μετά τα Πάθη του Σωτήρος, ο Σταυρός έγινε «το σημείον του Υιού του Ανθρώπου», δηλ. σημαίνει τον ίδιον «τον δια την ημετέραν σωτηρίαν ένανθρωπήσαντα και παθόντα» Υιόν του Θεού. Επάνω σ’ αυτόν και με αυτόν μας έσωσε από τη δουλεία του εχθρού. Να, γιατί τον περιβάλλουμε με τόση τιμή και ευλάβεια. Να, ακριβώς γι’ αυτό για τους πιστούς είναι η μεγάλη δύναμη, που τους γλυτώνει από κάθε κακό και ιδίως από την κακουργία -των αοράτων εχθρών.

Ο Σταυρός είναι εικόνα του σταυρωμένου Χριστού, του Υιού του Θεού. Γι’ αυτό και το σημείο του και η σκιά του ακόμη μόνη προκαλούν τρόμο στους δαίμονες, γιατί είναι το σημείο του Χριστού, η σκέπη του Εσταυρωμένου. Γι’ αυτό αρκεί να βυθίσει κάνεις το Σταυρό στο νερό για να το αγιάσει. Μετά από αυτό το νερό γίνεται ιαματικό και διώχνει τα δαιμόνια.

Ο Σταυρός και το σημείο του Σταυρού είναι δύναμις Θεού, γιατί ο Χριστός είναι πάντοτε παρών σ’ αυτά. Μη θεωρείς εξ αιτίας της ολιγοπιστίας της καρδίας σου, α­σθενή την πανσθε­νουρ­­γό δύναμη του Σταύρου του Κυρίου και πολύ περισσότερο τα ζωοποιά μυστήρια του Σώματος και Αί­ματος του Κυρίου Ιησού Χριστού. Είναι πάντοτε μια και η αυτή ζωοποιός δύναμις, γιατί είναι ο ίδιος ο Χριστός, η αιωνία δύναμις που δημιούργησε τα πάντα, που συγκρατεί τα πάντα και ζωοποιεί τα πάντα. Έτσι και ο Σταυρός έχει πάντοτε δύναμη, χάρις εις την δύναμη Εκεί­νου που σταυρώθηκε επάνω του, και είναι πάντοτε ζωο­ποιός, χάρις εις την Ζωήν, που εκρεμάσθη επά­νω του.

Είναι ασύλληπτο, πως ο Χριστός ενώνεται με το σημείο του Σταυρού και του δίδει την θαυματουργική δύναμη να διώχνει τα πάθη και τους δαίμονας και να γαληνεύει την ταραγμένη ψυχή. Είναι τόσο ακατανόητο όσο και το πως το άγιο Πνεύμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ενώνεται με το ψωμί και το κρασί, τα μεταβάλλει σε σώμα και αίμα και καθαρίζει εντελώς την ψυχή μας από τις αμαρτίες και συγ­χρό­νως βάζει σ’ αυτήν την ειρήνη του ουρανού και την γαλήνη, την κάνει αγαθή, πραείαν, ταπεινή, γεμάτη πίστη «ἐξ ὅλης καρδίας» και ελπίδα. Αυτό εν μέρει εξη­γείται από το ότι το παντοδύναμο και δημιουργικό Πνεύμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι παντού και ότι παντού μπορεί να «καλεί και τα μη όντα» (Ρωμ. δ’ 17)· πολύ περισσότερο μπορεί από τα όντα να κάνει άλλα όντα. Και για να μη στοχασθεί καμιά ολιγόπιστη καρδιά, ότι ο Σταυρός ή το όνομα του Χρι­στού ενεργούν θαυματουργικά μόνα τους, αυτά καθ’ εαυτά, και όχι λόγω του Χριστού, γι’ αυτό αυτά, ο Σταυρός και το όνομα του Χριστού, δεν προκαλούν θαύματα, όταν εγώ δεν βλέπω με τα μάτια της ψυχής μου ή με την πίστη μου τον Κύριον Χριστόν και δεν πιστεύω με όλη μου την καρδιά όλα όσα έκαμε για τη σωτηρία μας.

Αφού ο Κύριος μεταδίδει την ακατανίκητη και ακατάληπτη και θεία Του δύναμη εις τον ζωοποιό Σταυρό Του, τότε τι το παράξενο αν μεταδίδει και την δύναμη-πράγμα ακατάληπτο σε μας, να ανοικοδομήσουμε τη φύση μας με τα άχραντα, φρικτά και ζωοποιά Του μυστήρια του Σώματος και του Αίματός Του; Πόσο μέγας είσαι, Κύριε, και πόσο θαυμαστά τα έργα Σου! Πόσο απέραντη ή παντοδυναμία Σου! Το κάθε τι που αγγίζει η δύναμή Σου και η χάρη Σου, γίνεται και αυτό ζωοποιό.

Γιατί ο τίμιος Σταυρός ενεφανίσθη στον βασιλέα Κωνστα­ντί­νο στον ουρανό; Για να δείξει ότι διά του Σταυρού εισήλθε εις την δόξαν του και ο Κύριος μας, και οι Απόστολοι και όλη η στρα­τιά των Μαρτύρων, ότι ο Σταυρός είναι το αήττητον τρόπαιον, ότι όπως με το Σταυρό συνετρίβη ο Διάβολος, έτσι θα συντριβούν με αυτόν (τον Σταυρό) και όλοι οι εχθροί του Σταυρού του Χριστού ή των Χριστιανών, ότι δια των διωκτών του Χριστιανι­σμού ενεργεί ο διάβολος, τον οποίον και πρέπει να συντρίψουμε με το Σταυρό, ότι οι χριστιανοί που διώκονται είναι μέλη του Χριστού, στρατιώται του Χριστού που βρίσκονται πάντοτε υπό την σκέπην του Χριστού Θεού και του Σταυρού Του.
Το είδαμε στο: ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ