Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΧΡΑΝΤΟΥ ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ
Αναβόησον Δαυίδ τις η παρούσα Εορτή;Ην ανύμνησα φησίν εν τω Βιβλίο των Ψαλμών ώς θυγατέρα θεόπαιδα και Παρθένον μετέστεισεν Αυτήν προς τας εκείθεν μονάς,Χριστός ο εξ Αυτής άνευ σποράς γεννηθείς' και δια τούτο χαίρουσι μητέρες και θυγατέρες και νύμφαι Χριστού βοώσαι'Χαίρε η μεταστάσα προς τα Άνω Βασίλεια.
Ο πάντιμος Χρόνος των Σοφών Αποστόλων ηθροίσθη θαυμαστώς του κηδεύσαι ενδόξως το σώμα Σου το Άχραντον Θεοτόκε Πανύμνητε'οίς συνύμνησαν και των Αγγέλων τα Πλήθη,την Μετάστασιν την Σήν σεπτώς ευφημούντες'ην πίστει εορτάζομεν.
Εν τη Γεννήσει Σου σύλληψις άσπορος'Εν τη Κοιμήσει Σου νέκρωσις άφθορος'θαύμα εν θαύματι διπλούν συνέδραμε Θεοτόκε πώς γαρ η απείρανδρος ,βρεφοτρόφος αγνεύουσα;Πώς δε Η Μητρόθεος νεκροφόρος μυρίζουσα;Διό συν τω Αγγέλω βοώμεν Σοι.Χαίρε Κεχαριτωμένη
Τη Ενδόξω Κοιμήσει σου Ουρανοί επαγάλλονται και Αγγέλων ΄γεγγηθε τα στρατεύματα,πάσα η Γή δε ευφραίνεται ωδήν σοι εξόδιον προσφωνούσα τη Μητρί,του των όλων δεσπόζοντος,απειρόγαμε Παναγία Παρθένε,η το γένος των ανθρώπων ρυσαμένη προγονικής αποφάσεως
Απόστολοι εκ Περάτων συναθροισθέντες ενθάδε Γεσθημανή τω χωρίο κηδευσατέ μου το Σώμα και Σύ Υιέ και Θεέ μου παράλαβε μου το Πνεύμα
Τη Αθανάτω Σου Κοιμήσει Θεοτόκε Μήτερ της Ζωης νεφέλαι τους Αποστόλους αιθερίους διήρπαζον'και κοσμικώς διεσπαρμένους ομοχώρους παρέστησαν τω Αχράντω Σου Σώματι' οι και κηδεύσαντες Σεπτώς την Φωνήν του Γαβριήλ μελοδούντες ανεβόων'Χαίρε κεχαριτωμένη Παρθένε Μήτερ Ανύμφευτε ο Κύριος μετα Σού' Μεθ'ών ως Υιόν Σου και Θεό ημών,ικέτευε,σωθήναι τας ψυχάς ημών
Ο ΤΟΡΠΙΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ''ΕΛΛΗΣ'' ΚΑΙ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ
Ανατέλλει η 15η Αυγούστου του 1940. Πλήθη προσκυνητές κατακλύζουν τη λευκή Τήνο, στο βαθυγάλανο ελληνικό Αιγαίο. Στον όρμο του νησιού, για να απονείμει τις καθιερωμένες τιμές, έχει φτάσει από τα ξημερώματα η "ΈΛΛΗ", το παλαιό, ιστορικό εύδρομο του ελληνικού στόλου. Σημαιοστολισμένη, κάνει να κυματίζουν τα χρώματα του έθνους πλάι στον θρησκευτικό πανηγυρισμό. Δεν έχει όμως προχωρήσει το πρωί, είναι ακόμα οκτώμιση η ώρα, όταν κρότος τρομαχτικός συγκλονίζει το πλοίο και το νησί. Μαύροι καπνοί σηκώνονται αμέσως, τριγυρίζουν την "ΈΛΛΗ", που χτυπημένη κατάσαρκα στα ύφαλά της, από εχθρό κρυμμένο, γέρνει. Ποιος έκαμε το έγκλημα; Ποιος πέταξε από μακριά το στιλέτο; Καμιά ελληνική ψυχή δεν αμφιβάλλει; Η γενναία πράξη έχει αποτυπωμένη την ταυτότητά της στον τρόπο της. Η έρευνα άλλωστε που θα γίνει στο βυθό του όρμου αμέσως την επόμενη ημέρα, θα φέρει στο φως το τσακισμένο επισκεπτήριο του δολοφόνου: Κομμάτια από τις τορπίλλες, με πάνω αριθμό μητρώου και στοιχεία ιταλικά.Κι όμως: αν και αμφιβολία δεν χωράει, η ελληνική κυβέρνηση αποφασίζει να μην φανερώσει την αλήθεια, για ν' αποφύγει κάθε προστριβή. Σε ανακοινωθέν της δηλώνει πως δεν κατόρθωσε να εξακριβώσει την εθνικότητα του υποβρυχίου που χτύπησε την "ΈΛΛΗ".(Άγγελος Τερζάκης, Ελληνική Εποποιία 1940-1941, στο: Χατζηπατέρα-Φαφαλιού, Μαρτυρίες 1940-1941, Αθήνα, Κέδρος, 1982, σ. 20)
ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου