ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ.

ΤΟ ΕΞΠΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ

ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΕΛΑΒΕ, ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 28-8-2010, ΚΑΙ ΩΡΑ 5 π.μ.

Ας μη λυπούνται οι πιστοί, που ο Γέροντας έφυγε από κοντά μας, γιατί ο Χριστός ζει και οι άνθρωποι του Θεού δεν πεθαίνουν ποτέ. Ο Γέροντας αγωνιστής ιεράρχης από την θριαμβεύουσα Εκκλησία θα έχει μεγαλύτερη παρρησία στο Θεό και θα βρισκεται κοντά στους αγωνιζομένους χριστιανούς και θα πρεσβεύει υπέρ αυτών και θα συναγωνίζεται μαζί τους.

Σε ένα κήρυγμά του έλεγε·

«Εγώ θα φύγω. Πού θα πάω; ‘Οπου και αν πάω, αν δώ ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ κινδυνεύει θα κάνω επανάσταση θα χτυπήσω συναγερμό. Δεν θα αφήσω την Εκκλησία του Χριστού ούτε στους αθέους ούτε στους μασόνους ούτε στους οικουμενιστάς…».

Καλά θα είναι, κάποιοι οικουμενισταί δεσποτάδες, να σεβαστούν τον Γέροντα και να μην ρθουν να πανηγυρίσουν στην Φλώρινα. Ο αγωνιστής ιεράρχης π. Αυγουστίνος Καντιώτης δεν θα επιθυμούσε παρουσία πανηγυρτζίδων αιρετικών αρχιερέων στην κοίμησή του.

Ας μην λυπούνται λοιπόν οι πιστοί, αλλά και ας μη χαίρονται οι άπιστοι, γιατί η φωνή του Γέροντος δεν θα σιγήσει. Υπάρχει τόσο μεγάλο υλικό, που ανα πάσα στιγμή και σε κάθε αγώνα ο Γέροντας να βρίσκεται μπροστά τους.

Αυγουστίνος Καντιώτης

ΓΙΑ 14Η ΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Η κατάσταση της υγείας του π. Αυγουστίνου παραμένει σοβαρή, αλλά είναι σταθερή. Τα ζωτικά σημεία του σώματος· σφυγμός, πίεση, θερμοκρασία, καρδιά… μέχρι στιγμής δεν παρουσίασαν κάποιο πρόβλημα.

Το Σάββατο στις 14-8-2010 το απόγευμα στον θάλαμο του Γέροντος έγινε Ευχέλαιο με 3 ιερείς, με μοναχές της Ιεράς Μονής του Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος και πολλούς πιστούς, που βρίσκονταν εντός και εκτός του θαλάμου. Ο Γέροντας άνοιξε τα μάτια του και για αρκετή ώρα μετά το ιερό Ευχέλαιο ήταν ξύπνιος. Το Σάββατο το βράδυ, μετά την αγρυπνία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που έγινε στην Ιερά Μονή του Αγίου Αυγουστίνου ο π. Λαυρέντιος μετέφερε την Θεία Κοινωνία στο Νοσοκομείο και ο σεβάσμιος γέροντας κοινώνησε για δεύτερη φορά στο Νοσοκομείο Φλωρίνης των άχραντων Μυστηρίων.

Συγκινητικό στιγμιότυπο

Ευλαβής ιερεύς της Φλώρινας πήγε στον ασθενή επίσκοπο του π. Αυγουστίνο και είπε·

• Σ’ ευχαριστούμε Γέροντα για ότι έκανες για μας. Το ψωμί που τρώμε δικό σου είναι, αλλά δεν μας έδωσες μόνο το υλικό ψωμί, αλλά μας έδωσες και την πίστη στο ΧΡΙΣΤΟ. Γέροντα σ’ ευχαριστούμε για όλα, συγχώρεσέ μας που δεν φτάσαμε στο ύψος που εσύ περίμενες…

Ο Γέροντας τότε άνοιξε τα μάτια του, τον κοίταξε κατάματα και του έσφιξε το χέρι. Μετά ένωσε τα δάκτυλά του, στην θέση που ευλογεί και προσπάθησε να σηκώσει το χέρι του.

ΣΧΟΛΙΑ

• ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΖΩ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΙΝΗ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, Ο ΠΑΝΑΓΑΘΟΣ ΘΕΟΣ ΜΕ ΑΞΙΩΣΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ, ΜΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΑ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ.
  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΦΛΩΡΙΝΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΑΤΑ. ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΦΛΟΓΕΡΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ. ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΑ ΤΑ ΕΧΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΩΣΤΑΩ ΣΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΤΟΝ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ. ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΩΝ.
• ΜΕ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΑΓΑΠΗ ΧΡΙΣΤΟΥ .
  ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

• Σας αγαπούμε πολυ και ευχόμαστε καλή ανάρρωση.Την Ευλογία σας να έχουμε.

Ηλίας Παντέλης

Aπο Σερβία

• Ελπίζω να είναι καλύτερα o πατήρ Αυγουστίνος. Διάβασα τα θαύματα εκείνα που έκαναν καλά τον π. Αυγουστίνο. Μπορεί και τώρα να το ξεπεράσει, γιατί λένε οτι οι πρώτες 10 μερες ειναι κρίσιμες στα εγκεφαλικά και αυτές τις έχει κατά πολύ ξεπεράσει.

Aleksandra Majher

Kαλή ανάρρωση και δύναμη

Kαλή ανάρρωση, ο Θεός να του δίνει δύναμη και «παράτα» (παράταση)όπως λέει κι ο (παππούς μου) παπαΜελέτης! (ετών 92)

Γραβάνη Κατερίνα

http://augoustinos-kantiotis.gr/

Σχόλιο Ελληνορθόδοξου:Όλοι μας οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι άς ενώσουμε τις προσευχές μας για την υγεία του π. Αυγουστίνου. Δυστυχώς η Ιεραρχία είναι λιγάκι φειδωλή προς ανάδειξη τέτοιων Επισκόπων και η προσφορά του συγκεκριμένου επισκόπου στην Εκκλησία μας κρίνεται μέγιστη, ειδικά σε χαλεπούς καιρούς που κάποιοι δήθεν Ορθόδοξοι ταγοί του κλήρου φιλούν χέρια και πόδια παπικών... Πάντως ένα είναι σίγουρο. Ότι ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης έχει δώσει μεγαλύτερες μάχες απο αυτήν στο Νοσοκομείο Φλώρινας με εχθρούς σαν τις αιρέσεις, τους "ψευτοκουλτουριάρηδες" του Τύπου (βλέπε Ιός), τους Σκοπιανούς (βλέπε Τσαρκνιάς και το λοιπό συνάφι), τους μαρξιστές (βλέπε εδώ) και πάει λέγοντας... Βλέπετε εκεί που κανείς δίνει αγάπη, ο άλλος θα του προσφέρει μαχαίρι δίκοπο και εκεί που κάποιος μάχεται για την Αλήθεια, το ψέμα θα κάνει οτιδήποτε για να τον σταματήσει.

Αξίζει, επίσης, να δεί κανείς και τις σωτήριες επεμβάσεις του Θεού στην ζωή του π. Αυγουστίνου, επεμβάσεις που αποδεικνύουν ότι ο Θεός προστατεύει αυτούς που αγωνίστηκαν για τη Αλήθειά Του.

Ο ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ ΠΑΡΙΑΝΟΣ ΨΑΡΑΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΚΑΤΟΝΤΑΠΥΛΙΑΝΗ

Στο Πίσω Λιβάδι της Πάρου, προπαραμονή Δεκαπενταύγουστου 1931, βρίσκονταν τρεις ομάδες ψαράδων, που ψάρευαν τις νύχτες με τα γρι-γρι στο στενό μεταξύ Πάρου και Νάξου.

Εκείνη τη νύχτα η μία ομάδα έμεινε στο μικρό λιμάνι. Οι ψαράδες το έριξαν στο πιοτό, το πιοτό έφερε το κέφι, κι εκείνο παρεξηγήσεις και βαρείες κουβέντες.

Ούτε την Παναγία δεν σεβάστηκαν οι βλάσφημοι. Του κάκου προσπαθούσαν ο Λιμενοφύλακας και ο μαγαζάτορας του μικρού λιμανιού να τους συγκρατήσουν.

Απότομα ο ουρανός βάρυνε. Η θάλασσα άρχισε να μουγγρίζει. Σε μισή ώρα το κύμα σηκώθηκε βουνό, παρασύροντας το ψαροκάϊκο και τις βάρκες με τις λάμπες, μέχρι πού τις πέταξε σπασμένες στη στεριά. Κατόπιν η θάλασσα γαλήνεψε, κι ένα καΐκι από τη Νάξο φάνηκε να μπαίνει στο λιμανάκι. Ο καπετάνιος του απόρησε βλέποντας τα συντρίμμια στη στεριά.

— Πώς έγινε αυτό; ρώτησε. Εγώ ταξίδευα με θάλασσα γυαλί!

— Ήταν θαύμα της Παναγίας, εξήγησε ένας από τους ψαράδες του γρι-γρι.

Οι περισσότεροι συμφώνησαν. Δυο-τρεις όμως μίλησαν ειρωνικά κι έδωσαν άλλη εξήγηση:

— Ήταν ανεμοστρόβιλος. Καλά πού δεν μας σήκωσε στον ουρανό τις βάρκες.

Ένας μάλιστα, ο Γρηγόρης Λιάκουρας, πρόσθεσε:

— Άντε μωρέ, πού ήταν θαύμα! Όρεξη δεν είχε η Παναγιά -να μην τη στολίσω και τώρα- να καταπιάνεται με μας τους ψαράδες.

Αυτά είπε και πήγε να δει τη ζημιά πού είχε πάθει η δική του ψαρόβαρκα. Τη βρήκε σμπαραλιασμένη. Έφτυσε τότε έξαλλος πάνω στα συντρίμμια, βλαστήμησε πάλι την Παναγία και αποσύρθηκε να κοιμηθεί.

Μόλις ξάπλωσε, είδε ολοζώντανη την Παναγία, -σαν σε όνειρο, σαν σε ξύπνιο- να τον πλησιάζει και να τον ερωτά:

— Γιατί, παιδί μου, δεν με σέβεσαι;

— Τί είν΄ αυτά που μου λες, κυρά μου; θύμωσε εκείνος. Δεν σε ξέρω καθόλου. Πότε δεν σε σεβάστηκα;

— Δεν με ξέρεις; Τότε γιατί όλο με βλαστημάς;

Στα λόγια αυτά τινάχτηκε όρθιος. Έκανε να φωνάξει, να τρέξει, αλλά δεν μπορούσε. Τα πόδια του είχαν βυθιστεί ως τα γόνατα στην άμμο. Έκανε τον σταυρό του. Και τότε είδε πάλι, ξεκάθαρα πια, την Παναγία και την άκουσε να του λέει:

— Έλα στο σπίτι μου, στην Εκατονταπυλιανή, στην Παροικία της Πάρου. Έλα εκεί να με προσκυνήσεις.

Ο Λιάκουρας έφυγε την ίδια στιγμή σχεδόν τρέχοντας. Έφθασε στην Εκατονταπυλιανή λίγο μετά την ανατολή του ήλιου. Έτρεξε γρήγορα στο εικόνισμα της Θεοτόκου. Στη θεία της μορφή αναγνώρισε τη γυναίκα του οράματός του. Γονάτισε και προσευχήθηκε ώρες ολόκληρες. Ύστερα γύρισε στο Πίσω Λιβάδι. Εκεί διαπίστωσε ένα καινούργιο θαύμα: Οι βάρκες και το ψαροκάϊκο έστεκαν στη στεριά χωρίς καμμία ζημιά!

πηγή: Ν. Καπίτογλου, Θαύματα που γίνονται σήμερα, περιοδ. Κιβωτός, τεύχ. 21 και 22, Αθήναι

εμείς αντιγράφουμε από: Ο βλάσφημος ψαράς, Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας,σελ. 154-156, Έκδοση Εβδόμη, Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, 2007

ΠΗΓΗ: Απόψεις για την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου

Η "ΙΕΡΩΣΥΝΗ" ΤΟΥ ΠΑΠΑ

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

Σε ένα προηγούμενο κείμενό μου έγραφα ότι ο Πάπας και οι Παπικοί δεν έχουν Ιερωσύνη, γιατί με την αιρετική διδασκαλία του Filioque και τόσες άλλες αιρέσεις που δημιούργησαν, απεκόπηκαν από την Εκκλησία του Χριστού καί, επομένως, διεκόπη η αποστολική παράδοση και διαδοχή. Αυτό εξένισε μερικούς που ισχυρίζονται ότι ο Πάπας έχει ιερωσύνη.

Θα ήθελα να κάνω μερικές συμπληρωματικές επεξηγήσεις πάνω στην άποψη αυτή.

Ο Μ. Βασίλειος αντιμετώπισε στην εποχή του διάφορα προβλήματα για το πώς θα δέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία στους κόλπους της τους αιρετικούς. Αφού κάνει την διάκριση μεταξύ αιρέσεως, σχίσματος και παρασυναγωγής, αναφερόμενος στους αιρετικούς που έχουν αποκλίνει, όπως λέγει ο Γεννάδιος Σχολάριος, “κατ’ ευθείαν ή πλαγίως”, “περί τι των άρθρων της πίστεως”, γράφει ότι “οι δε της Εκκλησίας αποστάντες, ουκ έτι έσχον την Χάριν του Αγίου Πνεύματος αφ’ εαυτούς· επέλιπε γαρ η μετάδοσις τω διακοπήναι την ακολουθίαν”. Δηλαδή, όσοι απομακρύνθηκαν από την Εκκλησία, λόγω διαφοράς πίστεως, έχασαν την Χάρη του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν να την μεταδώσουν, γιατί διακόπηκε η αποστολική διαδοχή. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης παρατηρεί: “Καθώς έν μέλος κοπή από το σώμα, νεκρούται παρευθύς με το να μη μεταδίδεται πλέον εις αυτό ζωτική δύναμις· τοιουτοτρόπως και αυτοί αφ’ ου μίαν φοράν εσχίσθηκαν παρευθύς και την πνευματικήν χάριν και ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος έχασαν, μη μεταδιδομένης ταύτης εις αυτούς δια των αφών και συνδέσμων, ήτοι δια της κατά Πνεύμα ενώσεως”.

Επομένως, εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν ενεργούν μυστήρια, ούτε υπάρχει ιερωσύνη, ούτε γίνεται αληθής θεία Λειτουργία. Σε αυτό το σημείο στηρίζονται και όλοι οι ιεροί Κανόνες για την απαγόρευση της συμπροσευχής με αιρετικούς.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία τηρεί αυτήν την αρχή στην πράξη και αυτό φαίνεται από το εξής απλό γεγονός. Όταν ένας Παπικός “Ιερεύς” ή “Επίσκοπος” θέλει να γίνη Ορθόδοξος, δεν δεχόμαστε την “ιερωσύνη” που είχε, αλλά τον ξαναχειροτονούμε. Ακόμη δε αυτό γίνεται και με τους σχισματικούς, με τους οποίους δεν έχουμε διαφορά στο δόγμα, αλλά διαφορά “σέ κάποια ζητήματα εκκλησιαστικά και ευκολοϊάτρευτα”. Και σε αυτούς η Εκκλησία δεν δέχεται την “ιερωσύνη” τους, όταν έρχονται στην Εκκλησία, αλλά τους ξαναχειροτονεί, όπως έκανε πρόσφατα το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επειδή πάσχει η κανονικότητα της Αρχιερωσύνης των “Αρχιερέων” που τους χειροτόνησαν. Αυτό σημαίνει ότι εάν ο Πάπας μετανοήση και θελήση να γίνη Ορθόδοξος, τότε, επανερχόμενος στην Εκκλησία, πρέπει να ξαναχειροτονηθή, αφού κατά τον Αριστηνό “αιρετικός, ο κατά την πίστιν αλλότριος· ο δε κατά τι ιάσιμον ζήτημα, σχισματικός”.

Αυτή είναι η βασική εκκλησιολογική θέση όπως την εκφράζει ο Μ. Βασίλειος και η όλη πρακτική της Εκκλησίας. Εφ’ όσον δεν δεχόμαστε την “ιερωσύνη” των αιρετικών, δεν δεχόμαστε και τα αποτελέσματα που απορρέουν από την “ιερωσύνη” τους. Γι’ αυτόν τον λόγο και ο Πάπας δεν θεωρείται διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου, έστω και αν στην σημαία του Βατικανού τίθενται τα κλειδιά της Βασιλείας των Ουρανών, με την παρερμηνεία που δίδουν οι Παπικοί στον σχετικό λόγο του Χριστού (Ματθ. ις', 13-20).

"Εκκλησιαστική Παρέμβαση" Απρίλιος 2001

ΑΚΤΙΝΕΣ

Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Η ΜΗΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ!

Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλλαξας
εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ού κατέλιπες Θεοτόκε,
μετέστης προς την ζωήν,
Μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής
και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη
εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.

ΤΑ ΗΛΙΘΙΑ ΣΚΟΠΙΑΝΑ ΠΕΡΙΤΩΜΑΤΑ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΒΡΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ! ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΤΙ ΦΕΛΛΟΥΣ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ!

Tο μίσος των Σκοπιανών απύθμενο εναντίον του Γέροντος Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου.

Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς μέσα από το διαδίκτυο.

Διακινούν ένα παλαιό υβριστικό για τον Γέροντα δημοσίευμα, που φιλοξένησε το 2000 η Ελληνικήεφημερίδα “Ελευθεροτυπία”. Προσπαθούν να το κρατήσουν στην επικαιρότητα με νύχια και με δόντια, δέκα τώρα χρόνια. Το χρησιμοποιούν επειδή κανείς δεν γνωρίζει την προέλευσή του. Κανένα δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας δεν κράτησε στην ζωή τόσα πολλά χρόνια. Τώρα τελευταία το έκαναν βιντεοταινία και το ανέβασαν στο ΥοuTube! Το έβάλαν και στην Αγγλική Βικιπαίδεια.

ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ

Μας ενημέρωσαν κάποιοι φίλοι για το βίντεο τους, και γράψαμε το εξής σχόλιο κάτω από την ταινία τους

«To βίντεο αυτό είναι του Τσιαρκνιά* και των Σκοπιανών. Φαίνεται πως και σήμερα στην ηλικία των 104 ετών φοβούνται τον Γέροντα επίσκοπο Αυγουστίνο Καντιώτη οι Σκοπιανοί, γι’ αυτό και κάνουν ταινίες εναντίον του! Τους χάλασε την προπαγάνδα στην Φλώρινα και δεν το του συγχωρούν».

ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

*Ελληνορθόδοξος: Για όσους δε ξέρουν, ο Τσαρκνιάς είναι εκείνος ο έκφυλος ψευτόπαπας που πολεμάει συνεχώς την ελληνικότητα της Μακεδονίας μας και εμφανίζεται ώς εκπρόσωπος της (ανύπαρκτης) Εκκλησίας των Σκοπίων.

ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΕ, ΛΑΒΕΤΕ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ!

Αναδημοσιεύω απο το ιστολόγιο του Παναγιώτη Τελεβάντου:

ΠΑΝΟΡΘΟΞΟ ΑΙΤΗΜΑ!

ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ Η ΑΜΕΣΗ ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΔΟΞΟΥ ΚΑΙ ΘΡΑΣΥΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

"Με ένα κατάπτυστο και αθεολόγητο κείμενο γεμάτο εμπάθεια και αγένεια προς τον διαπρεπή Καθηγητή κ. Τσελεγγίδη ο κακόδοξος και προπετής Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος (Σαββάτος) προσπαθεί με προπηλακισμούς και τραμπουκισμούς να αποφύγει τη συζήτηση για την αιρετική διδασκαλία του ότι “η Εκκλησία είναι “διηρημένη”, όπως ασεβέστατα είχε τη θρασύτητα να δηλώσει στη Σύνοδο της Ιεραρχίας, χωρίς να τον ανακαλέσει σε τάξη ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.

Αντί να απαντήσει έντιμα στην κατηγορία του κ. Τσελεγγίδη “του κάνει κατηχητικό”. Συζητά "περί ανέμων και υδάτων", επιτίθεται με ένα εξαιρετικά απαξιωτικό τρόπο προς τον πανορθοδόξου κύρους ορθόδοξο δογματολόγο και κατεβάζει το επίπεδο της συζήτησης στο επίπεδό του! Δηλαδή στο έσχατο όριο της ασέβειας και του τραμπουκισμού.

Τελειώνει μάλιστα τη συζήτηση πριν αρχίσει και πριν δοθεί η δυνατότητα στον κ. Τσελεγγίδη να αναιρέσει τις πλάνες, τις αιρέσεις, τις συκοφαντίες και την κακοήθεια που επιδεικνύει!!!

Εικάζω ότι ο άμεσα θιγόμενος κ. Τσελεγγίδης θα του δώσει τη δέουσα απάντηση και πιθανότατα και άλλοι θεολόγοι κύρους θα παρεμβληθούν στο διάλογο.

Ολα αυτά ελπίζω να γίνουν αλλά τελικά δεν πρέπει, ουδέ επί στιγμή, να διαφύγει της προσοχής μας ότι τα οικουμενιστικά παραληρήματα δεν μπορούν να τελειώσουν με διαλόγους και συζητήσεις με ανθρώπους όπως το Χρυσόστομο (Σαββάτο), οι οποίοι διακρίνονται για περίσσευμα αυθάδειας, έλλειμα γνώσεων, κακόδοξο φρόνημα και αδίστακτο ήθος.

Η συνοδική καταδίκη της εκκλησιολογίας του αιρετικού κειμένου της Ραβέννας και η καθαίρεση των πρωταγωνιστών της υπογραφής του κειμένου Μητροπολιτών Περγάμου Ιωάννη (Ζηζιούλα) και Μεσσηνίας Χρυσοστόμου (Σαββάτου) είναι απόλυτα επιβεβλημένη.

“Αλλως ουκ έσται παύλα εκ των οικουμενιστικών παθών” εκτός "αν συμπέσουσιν" η συνοδική απόρριψη της εκκλησιολογίας της Ραβέννας και η καθαίρεση των πρωταγωνιστών της.

Η ίδια επιτακτική ανάγκη υφίσταται και για την αίρεση του Νεοβαρλααμισμού.

Πρέπει ανυπερθέτως το θέμα να αχθεί στη Σύνοδο της Ιεραρχίας και να καταδικαστεί η προσπάθεια εισαγωγής νοησιαρχίας, σχολαστικισμού και Νεοβαρλααμισμού στην Εκκλησία και να καθαιρεθούν οι πρωτεργάτες της ανομίας ο εξίσου θρασύς με το Μεσσηνίας, π. Βασίλειος Θερμός, και ο ιδιόρρυθμος συγκρητιστής παπα-Κώστας Μπέης.

Η συζήτηση έχει παρατραβήξει.

Εχει χρονίσει επικίνδυνα.

Αρκετά συζητήθηκαν οι κακοδοξίες των Οικουμενιστών και των Νεοβαρλααμιτών!

Ηρθε η ώρα των συνοδικών αποφάσεων και των καθαιρέσεων των πρωταγωνιστών της ανομίας.

Εκάς της Ορθοδόξου Εκκλησίας οι κακόδοξοι!"

Η ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟ

Παραθέτουμε εδώ την απορία που απήυθηνε κάποιος Φώτης στην ιστοσελίδα της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ (kivotoshelp.gr) σχετικά με το θέμα του αφορισμού απο την Εκκλησία του γνωστού λογοτέχνη Ν. Καζαντζάκη. Η απάντηση της ιστοσελίδας είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική για τη διαταραγμένη ψυχοπαθολογία του εν λόγω λογοτέχνη, καθώς και για τα αισθήματα που έτρεφε για το Χριστό, για την Ελλάδα, για το κομμουνισμό και τη Ρωμιοσύνη...Μια απάντηση για όσους "Χριστιανούς" διαφημίζουν και προβάλλουν τον συγκεκριμένο άθεο-βουδιστη-μαρξιστή-νιτσεϊστη-σκεπιτικιστή-γνωστικιστή (ποτέ ο ίδιος δεν αποφάσισε τί επιτέλους είναι) σαν τον πιο θρησκευόμενο λογοτέχνη που τάχα έψαχνε το... Θεό.

ΓΙΑΤΙ ΑΦΟΡΙΣΑΝΕ ΤΟΝ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ;

Γιατί κάποιοι θεολόγοι ονομάζουν αφορισμένο τόν Καζαντζάκη; Τι κακό έχει κάνει και τον αφόρισαν; Εγώ, έχω διαβάσει κάποια βιβλία του, και δεν βρήκα τίποτα το αντίθετο. Αν έχετε συγκεκριμένα στοιχεία, και όχι αερολογίες όπως κάνουν μερικοί, θα ήθελα να τα μάθω...

Φώτης Δ... -- Ναύπλιο,

Αγαπητέ φίλε Φώτη.

Γιά όσα παραπάνω μάς ρωτάς θά σού απαντήσουμε κάνοντας αντιγραφή από ένα κείμενο πού μάς έστειλαν πρό καιρού, καί πού είναι ακριβώς σύμφωνο καί μέ τήν ερώτησή σου.

"...Κατά καιρούς λοιπόν, εμφανίζεται τό όνομα τού Καζαντζάκη καί κατά καιρούς πάλι χάνεται. Παρουσιάζεται συνήθως μέσω κάποιου κινηματογραφικού έργου στήν εποχή μας ή, συγγραφικού παλαιότερα. Κατ΄ αρχάς πρέπει νά πούμε ότι ή Ορθόδοξη Εκκλησία δέν τόν έχει αφορίσει επισήμως, αλλά κρίνοντας από κάποιες πληροφορίες πού έχουμε καταχωρίσει στό τέλος αυτής τής απάντησης, πιθανόν κάποιος κληρικός νά έπραξε εκείνο πού δέν τόλμησε, γιά διάφορους λόγους, νά κάνει ή επίσημη Εκκλησία...

Επειδή όμως κάποιοι προσπαθούν να χρεώσουν τον Καζαντζάκη ως δήθεν εθνικό, θρησκευτικό, αλλά και ελληνικό σύμβολο καθώς καί πρότυπο παλληκαριάς και λεβεντοσύνης κρίνοντας μόνο από τά φούμαρα πού έγραφε, είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε «έξω από τά δόντια» για το «ποιόν» του «μεγάλου αναμορφωτή» πού δυστυχώς οί γνωστοί κύκλοι πού τον επέβαλλαν, επιμελώς τό αποκρύπτουν…

Κι΄ αυτό, χωρίς νά αρνηθούμε ότι πράγματι ήταν ένας μεγάλος συγγραφέας ώς πρός τήν τέχνη τής συγγραφής, λογοπλάστης πού λέει ό λαός, αλλά πολύ μικρός ώς πρός τήν χριστιανική απόδοση τής αλήθειας, λογοψεύτης πού λέει πάλι ό ίδιος λαός.

Καί εάν κάποιες ψευδείς περιγραφές μπορούν νά επιτραπούν σ΄ ένα διήγημα ή, μυθιστόρημα, ανόσιο έν τούτοις καί ανεπίτρεπτο παραμένει ή χρήση των, εσκεμμένως καί ψευδώς πρός εμπαιγμό τού Θεού καί τών Αγίων Του...

Πρόσωπα λοιπόν πού τον έζησαν από κοντά, όπως ή γυναίκα του, ή κουνιάδα του, και οί φίλοι του, κάνουν συνταρακτικές αποκαλύψεις, ξεσκεπάζοντας τον λεβέντη και λιονταρή Καζαντζάκη πού όσα δεν μπορούσε να τά κάνει από φυσικού του φρόντιζε να τά κάνει με την πέννα του. Καί παρασύροντας με ζωντανές και αισχρές περιγραφές τους αναγνώστες του, διαστρεβλώνοντας Χριστιανισμό, Ευαγγέλια, πρόσωπα και πράγματα, θεολογώντας ταυτόχρονα και παριστάνοντας τον θεοσεβή, όπως συνήθιζε πάντα να κάνει…

Ή γυναίκα του Γαλάτεια Καζαντζάκη, σε γράμμα της στον Σουηδό Γκούναρ Άντερσον, καί στο βιβλίο της αδελφής της Έλλης Αλεξίου « Για να γίνεις μεγάλος» περιγράφει τον Καζαντζάκη, ώς:

«…παθολογικά άτολμο, σεξουαλικά ανίκανο, αηδιαστικά λάγνο, κυριευμένο από τις ιδέες του Νίτσε ( φιλόσοφος πού πέθανε σέ τρελοκομείο), μηδενιστή, δειλό, και διπρόσωπο, πού πάντα πήγαινε με τους έχοντας την εξουσία κι΄ όχι μ΄ εκείνους πού είχαν το δίκιο».

Παρόμοια, και από άλλες πηγές, γράφονται στό ίδιο βιβλίο και στις σελίδες 78-192 και 229. Τους αρρώστους και τους θανάτους δεν τους άντεχε ό χριστιανός Καζαντζάκης όπως ό ίδιος ομολογεί παρακάτω:

« Ποτέ δεν μπόρεσα να αντικρίσω νεκρό, χωρίς να ανατριχιάσω από αηδία και φόβο» (σελ.209).

Το 1928, σε επίσημη επίσκεψή του στο Νοσοκομείο «ΣΩΤΗΡΙΑ», αρνήθηκε από φόβο να μπεί μέσα στους ασθενείς πού ξεψυχούσαν στα «βαρέως» από δύσπνοια…

Και ήταν τότε, Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Περιθάλψεως !! (σ.113)

Το 1917 γλίτωσε το στρατιωτικό ανοίγοντας εργοστάσιο καυσίμων στην Μάνη και παίρνοντας απαλλαγή ( Βιβλίο Ι. Κορδορούμπα: «περί Καζαντζ.,σελ΄. 8).

Το ίδιο έκανε και αργότερα, πού πήγε εθελοντής γιά τά μάτια τού κόσμου. Έβαλε μέσον ή γυναίκα του και πήγε στά γραφεία. Ποτέ του μάχιμος !!

«Δεν ήταν του φυσικού του…» ( «Για να γίνεις μεγάλος», σ.285,).

Έτσι ξεγέλασε ακόμη και τους κομμουνιστές, πού μη γνωρίζοντας περισσότερα πίνουν νερό σήμερα στό όνομά του...

«Κομμουνιστής δεν ήμουν ποτέ, ομολογεί. Δέν μ΄ έπιασε ποτέ αυτή ή πνευματική ψώρα…» ( σελ.286 )

Στην Κατοχή, λούφαξε στην Αίγινα, και αρνήθηκε σε πατριωτική επιτροπή την συνδρομή του. Βγήκε όμως στην Απελευθέρωση κι΄ έψαχνε για «ντοκουμέντα παλληκαριάς» για να τά γράψει ( σ.303,305).

Σε δηλώσεις του, θεωρώντας τους άλλους γιά μυρμήγκια, δήλωνε με εγωϊσμό πώς όλοι οί άλλοι συγγραφείς ήσαν κατώτεροί του…(σ.208)

Οί Εκδοτικές εταιρείες πού κυκλοφόρησαν τά έργα του, δεν τόλμησαν ποτέ να επανεκδώσουν τις « 400 επιστολές τού Πρεβελάκη» με αλληλογραφία του. Γιατί εκεί ξεσκεπάζεται τό εθνικό αυτό «σύμβολο», καί γίνεται εθνική μειοδοσία...

Στις 28.10.27 γράφει από την Μόσχα στον φίλο του τον Πρεβελάκη:

«…τι ντροπή, ν΄ ανήκεις σε μια ράτσα ξεπεσμένη, ξεπλυμένη, φελάχα. Πρέπει όλα αυτά να τά νικήσουμε, να ξεφύγουμε, να πολεμήσουμε μέσα μας, ό,τι μας σμίγει με το Ρωμέϊκο αίμα» ( Επιστολή 41, σελ. 46), και αλλού γράφει:

«…προτιμώ την Γερμανία από την Γαλλία. Το Παρίσι μυρίζει πολύ Ελλάδα, και ή Ελλάδα και οί Έλληνες, μού είναι μισητοί…» (Επιστ.76, σελ.121)

Άς θαυμάσουμε τον μεγάλο πατριώτη μας!!

Στις 8.8.34 γράφει από την Αίγινα: «…με κυριεύει οργή και αηδία για τους Ρωμιούς. Ποτέ δεν τους μίσησα και δεν τους σιχάθηκα τόσο…» ( Επιστ.204, σελ.429).

Ό Καζαντζάκης ύμνησε την Κρήτη και λιβάνισε τους Κρητικούς, όπως θα λιβάνιζε τους Αγραφιώτες αν είχε γεννηθεί στά Άγραφα. Εκείνο πού ήθελε, ήταν να δοξάσει εγωϊστικά την καταγωγή του, να δείξει έτσι την σπουδαιότητά του. Αν ήταν απ΄ αλλού και τού έμπαιναν εμπόδιο οί Κρητικοί, και τί δεν θα έγραφε εναντίον τους…

Διακατεχόμενος από μεγαλομανία, αλλά και από «μηδενική» συζυγική ζωή, θέλει να παρουσιάσει και κάτι περισσότερο.

Έτσι λοιπόν, καθώς όλοι τον επαινούνε, φθάνει στο ύψιστο σημείο ενός Εωσφορικού εγωϊσμού θέλοντας να δημιουργήσει θρησκεία και…εκκλησίες ακόμη, στό... όνομά του, να προσκυνείται σαν απεσταλμένος και Προφήτης του Θεού, πράγμα ασύλληπτο εκ πρώτης όψεως, πού δέν μπορεί ένας μέσος αναγνώστης νά τό καταλάβει άν δέν εντρύφησε πρίν, στην Νιτσεϊκή φιλοσοφία... ( « Γιά νά γίνεις μεγάλος» --δηλώσεις Καζαντζάκη, σελ. 68-96).

Ό Χριστός, είναι εμπόδιό του στην Ελλάδα, και πρέπει να πέσει. Έτσι πιστεύει, με το «λυσσασμένο για δόξα μυαλό του», όπως τον σκιαγραφεί ό φίλος του Πρεβελάκης.

Γράφει λοιπόν τον «ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΕΙΡΑΣΜΟ» βάζοντας φανταστικά λόγια δικά του, διαστρεβλώνοντας τά Ευαγγέλια, και λέγοντας τίς πιό αισχρές κουβέντες για τον Θεάνθρωπο Χριστό, την Παναγία μητέρα Του, την Αγία Μαρία την Μαγδαληνή πού μέχρι σήμερα, 2.000 χρόνια από τότε, ευωδιάζουν τά ιερά λείψανά της στό Άγιο Όρος !

( Τήν ίδια δηλαδή συνταγή πού καί σήμερα βλέπουμε, μέ τό άλλο διαστρεβλωμένο παραμύθι "Κώδικας Ντά Βίντσι καί τό...χαμένο δισκοπότηρο...", πού φαίνεται τό βρήκε ό συγγραφέας πλουτίζοντας είς βάρος τών αφελών...)

Έγραψε λοιπόν ό Καζ. τέτοια λόγια, πού κανείς άθεος μέχρι σήμερα δεν είχε γράψει, και πού μόνο μια αφύσικη, ανώμαλη, και αντίχριστη ψυχή θα μπορούσε εναντίον του Θεού να ξεστομίσει.

Δίκαια λοιπόν κάποιος συγγραφέας, έγραψε:

«Όποιος ονομάζεται Χριστιανός, κι΄ έχει σε υπόληψη σήμερα τον Καζαντζάκη, έχει αρνηθεί τον Χριστό και την πίστη του, έστω και αν δεν το καταλαβαίνει» ( βλέπε, « ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ», μον. Ιωάννου Βράνου, σελ.114)

Τά όσα φανταστικά στον «Τελευταίο πειρασμό» περιγράφει, μόνο ό Σατανάς θα τά έλεγε. Γι΄ αυτό και ό ίδιος ό Καζ. γράφει αργότερα:

«…ένας δαίμονας είναι μέσα μου, πού πολλές φορές ψυχανεμίζομαι με τρόμο πώς δεν είμαι εγώ…» ( «Για να γίνεις μεγάλος», σ.186,396)

Δυστυχώς, οί περισσότεροι πού τον υποστηρίζουν έχουν διαβάσει μόνο μερικά βιβλία του πού παριστάνει τον θεοσεβή, τον πατριώτη, τον λεβέντη, και τον ταξιδευτή.

Καί μάλιστα τόσο «θεοσεβή», πού θέλοντας να δείξει πώς δεν φοβάται τον Θεό, στό βιβλίο του «ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ» περιγράφει τίς αισχρές περιπτύξεις του μέ μία Ιρλανδέζα μέσα σέ ένα εκκλησάκι, κάτω από τις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας, όπως χαρακτηριστικά ό ίδιος σημειώνει !!! ( σ.156).

Σήμερα, στόν τάφο του στό Μαρτινέγκο, στό Ηράκλειο Κρήτης, είναι γραμμένα τά λόγια τής Βουδιστικής φιλοσοφίας στήν οποία πάντοτε πίστευε:

"Δέν πιστεύω τίποτα, δέν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος...", εννοώντας προφανώς τήν μεταθανάτια όπως νόμιζε "εξαφάνισή" του.

Όμως κι΄ εδώ, διαψεύστηκε...

Γιατί παλιές πληροφορίες από ανθρώπους πού γνωρίζουν κάτι περισσότερο αναφέρουν, ότι στο άνοιγμα του τάφου του πρίν αρκετά χρόνια στό Μαρτινέγκο, βρέθηκε κατάμαυρος, τυμπανιαίος, και άλιωτος, πράγμα πού επιμελώς το απέκρυψαν... "

Αγαπητέ φίλε.

Χωρίς φόβο, δόλο, καί πάθος, παραθέσαμε όσα στοιχεία μάθαμε, γιά τόν τραγικό κατά βάθος, άνθρωπο Καζαντζάκη, μέσα από τήν αλληλογραφία του, καί μέσα από τούς δικούς του ανθρώπους. Τώρα, ό καθένας άς βγάλει μόνος του τά συμπεράσματά του...

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΔΩΣΕ 200.000 ΡΟΥΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΥΡΟΠΑΘΕΙΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΕΔΩΣΕ 200,000 ΡΟΥΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΥΡΟΠΑΘΕΙΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Του Αιμίλιου Πολυγένη

Στο Νίζνι Νοβγκόροντ βρίσκεται αυτές τις ημέρες ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, ο οποίος είναι επικεφαλής μιας ομάδας προσκυνητών με αφορμή την εορτή του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος, παρέδωσε σήμερα στον Αγιώτατο Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλο, ένα συμβολικό ποσό για τα θύματα που πλήττονται από τις πυρκαγιές των τελευταίων ημερών στη Ρωσία.

Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο, η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει τέτοιες καταστροφές, γι΄ αυτό γνωρίζουμε τις τρομερές συνέπειες αυτών των μεγάλων πυρκαγιών.

«Ελπίζω αυτό το συμβολικό ποσό (200 χιλιάδες ρούβλια) να είναι η αρχή, δεν είναι συμβολική αλλά και ουσιαστική βοήθεια που θα παρέχει η Ρωσική Εκκλησία στα θύματα», τόνισε μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Μεσογαίας.

Τέλος, να σημειωθεί, ότι ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος, ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Μεσογαίας κ. Νικόλαο για την συμβολική κίνηση, λέγοντας του ότι τα εν λόγω χρήματα θα μεταφερθούν σε ένα ταμείο αλληλεγγύης για τα θύματα των πυρκαγιών.

ΠΗΓΗ:

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ “ΡΟΜΦΑΙΑ”

Ιστολόγιο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ