Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΓΙΩΝΗΣ. ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΑΤΟΦΙΟ ΧΡΥΣΑΦΙ!


Πρό καιρού κοιμήθηκε ένας άξιος καί άγιος ιερέας τής εποχής μας, ο π. Νικόλαος Κογιώνης. Γιά πάρα πολλά χρόνια υπηρετούσε στον Άγιο Ελευθέριο τού Γκύζη.


Αρκούσε, μόνο να δείς το πρόσωπό του, για να διδαχθείς πολλά… Δεν έκανε ποτέ παρατηρήσεις αλλά ένα ταπεινό βλέμμα του με πολλή γλυκύτητα μέσα του ήταν ικανό για να σε φέρει σε βαθεία συναίσθηση…
Από πολλά χρόνια τώρα είχα παρατηρήσει, ότι ο π. Νικόλαος βαστούσε πάντα μια σακούλα μαζί του, ένα ζεμπίλι, πού μέσα περιείχε ένα χοντρό ημερολόγιο.


Στο τέλος του 1997 του ζήτησα να μου χαρίσει αυτό το ημερολόγιο, σαν προσωπικό ενθύμιο. Βρήκε λίγο παράδοξο το αίτημά μου, όμως μου έκανε την χάρη, αφού προηγουμένως διέγραψε άλλη μια φορά με στυλό, όλες τις πρόσθετες σημειώσεις του. Το ημερολόγιο αυτό παρέμεινε κλειστό στην βιβλιοθήκη μου γιά 9 περίπου χρόνια…


Άλλως τε δεν υπήρχε καί λόγος να το ανοίξω, αφού είχα ευλογημένες ευκαιρίες να βλέπω ζωντανά τον ίδιο τον π.Νικόλαο να τρέχει ακατάπαυστα στο έργο της διακονίας.


Σήμερα, μετά τόν θάνατό του, ξεφυλλίζοντας για μια ακόμη φορά το μεγάλο και φθαρμένο από την καθημερινή χρήση ημερολόγιο του π. Νικολάου Κογιώνη, πρόσεξα κάποιες, περισσότερες ίσως λεπτομέρειες…
Στην πρώτη σελίδα λοιπόν, γραμμένα τα στοιχεία του, δ/νση, τηλέφωνο,…


Μετά αρχίζουν οι σημειώσεις, οί υποχρεώσεις δηλαδή κάθε ημέρας. Φυλλομετρώ το ημερολόγιο, και δεν βρίσκω ούτε μια κενή σελίδα!
1η Ιανουαρίου 1997.
Υπάρχουν 36 αριθμημένες υποχρεώσεις. Διακρίνω μισοσβησμένα τηλέφωνα και διευθύνσεις επισκέψεων διακονίας. Πάω πιο κάτω και βλέπω: «θερμή προσευχή γιά…. (όνομα σβησμένο)»,πνευματική μελέτη…


Παρόμοια εικόνα και τις επόμενες ημέρες του ημερολογίου γιά όλες ανεξαιρέτως τις ημέρες του χρόνου…Οι εγγραφές στο ημερολόγιο δεν σταματούν ούτε ανήμερα το Πάσχα ούτε τον Ιούλιο ,τον μήνα που κάνει διακοπές. Απλώς λιγοστεύουν .


6 Δεκεμβρίου, ημέρα του Αγίου Νικολάου και της γιορτής του, με 25 υποχρεώσεις γιά τρέξιμο καί διεκπεραίωση, όλα επάνω του…
31 Δεκεμβρίου με 29 υποχρεώσεις, και ακολουθεί συνέχεια…


Για λίγες (πολύ λίγες αλλά αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις ) έχω ιδία και προσωπική αντίληψη. Είναι επισκέψεις σε πιστούς που ζητούν την Θεία Κοινωνία, ζητούν ένα ευχέλαιο, ή αγιασμό… Επισκέψεις ακόμη σε αναξιοπαθούντας, σέ εγκαταλελειμμένους , κατάκοιτους, ψυχικά αρρώστους…


Είναι ακόμη επισκέψεις σε ανθρώπους που θα μπορούσαν να πάνε προσωπικά στον Ναό, πού έχουν ίδιο μεταφορικό μέσον, αλλά πού θεωρούν υποχρέωση τού (γέροντα καί ταλαιπωρημένου) ιερέα, να πάει αυτός στό σπίτι τους…( Οποία σκληρότητα! )


Δεν λέει ποτέ όχι, ακόμη και όταν μία απαιτητική ενορίτισσα τον στέλνει στον Σκαραμαγκά για να κοινωνήσει κάποιον γνωστό της. Η τελευταία επίσκεψη δεν χωράει στο ασφυκτικά γεμάτο πρόγραμμα της ημέρας.
Θα πρέπει να ξυπνήσει δύο ώρες νωρίτερα για να προλάβει να πάει στον Σκαραμαγκά, να γυρίσει στον Ναό, να μνημονεύσει την ατελείωτη σειρά ονομάτων, να κάνει τον όρθρο, την θεία Λειτουργία και μετά να αρχίσει τις υποχρεώσεις της ημέρας που του υπαγορεύει το ημερολόγιο.
Άξιος ιερέας και υπεράνω χρημάτων πού όταν τον εξυπηρετήσεις θα καλύψει υπερπλήρως τα έξοδά σου. Αν αρνηθείς να σε πληρώσει για τίς βενζίνες πού χάλασες βάζοντας τό αμάξι σου, ή για τά χρήματα πού έδωσες στά ταξί, κλπ κινδυνεύεις να θεωρηθείς ανυπάκουος και θα αποκλειστείς από την ευλογία να σέ ξανακαλέσει άλλη φορά γιά εξυπηρέτηση…


Σαράντα και έξη ( 46 ) ολόκληρα χρόνια ιερατικής διακονίας, 365 ημέρες τον χρόνο, κατά μέσον όρο 25 καταγεγραμμένες υποχρεώσεις την ημέρα, απ’ αυτές, και ίσως οι 20 είναι εκδηλώσεις διακονίας προς τους άλλους. Σ’ αυτές, προστίθενται και οι αναρίθμητες άγραφες πράξεις ταπεινής αγάπης και, φυσικά, οι τακτικές υποχρεώσεις στον Ναό.
Και πίσω από όλα υπάρχει ο π. Νικόλαος, γλυκύτατος, επιεικής στους άλλους, πράος, άκακος, αμόλυντος και προπαντός ταπεινός. Τόσο ταπεινός που αν δεν τον ξέρεις καλά, τον παρεξηγείς. Όπως μου εξήγησε μέλος της αγίας του οικογενείας, « η πραγματική ταπείνωση ξέρει να κρύβεται».


Γνωρίζουμε ότι οι Άγιοι, είναι ο ίδιος ο Χριστός παρατεινόμενος εις τους αιώνας. Στο πρόσωπο του π. Νικολάου μερικές φορές αισθανόμαστε πώς βλέπαμε τον ίδιο τον Χριστό.


Καθημερινή υποχρέωσή του το μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως:
«Σε ακούει ταπεινά, κοιτάζει κάτω. Σέβεται τον εξομολογούμενο και δεν τον διακόπτει, ακόμη και όταν αυτός μακρηγορεί ατελείωτα.
Όταν θελήσει να σου κάνει μία υπόδειξη θα αναγνωρίσει πρώτα, πόσο και ο ίδιος υστερεί σ’ αυτό το θέμα. Άλλη φορά, όταν διαπιστώνει επαναλαμβανόμενες πτώσεις, θα πλησιάσει την ομάδα αυτών που περιμένουν στην σειρά μαζί με σένα να εξομολογηθούν, και θα πεί γενικά καί αόριστα δήθεν «αστειευόμενος»:
«παιδιά μου μην αμαρτάνετε, γιατί δεν προλαβαίνω να σας εξομολογώ…».


Οί άλλοι θα γελάσουν, εσύ όμως θα καταλάβεις…
Και είναι διακριτικός, θαυμαστά διακριτικός. Προτού σου απαντήσει θα σιωπήσει λίγο, καταλαβαίνεις ότι προσεύχεται. Ότι θα σου πεί μετά είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και τέλειον. Είναι τόσο κοντά σου, αλλά και τόσο μακριά σου…


Είναι κοντά στον αγώνα σου, πονά για σένα και οδύνεται μέχρι να «μορφωθεί Χριστός εν» σοί, αλλά είναι και πολύ μακριά σου διότι εσύ προσκολλάσαι στα γήινα ενώ αυτός ζεί στον ουρανό. Καί αποφεύγει ακόμη συστηματικά να δημιουργήσει δικό του κύκλο οπαδών, όπως μερικοί στήν εποχή μας…


Μόνιμη επωδός στο τέλος της εξομολογήσεως:
«Τά άνω φρονείτε, τα άνω ζητείτε, μη τα επί της γής ζητείτε…», και,
«τώρα που μου τα έλεγες αυτά, μία λέξη πέρασε από το μυαλό μου, ταπείνωση, ταπείνωση!»…


Είναι απλός σαν το μικρό παιδί και υπάκουος. Είναι το ταπεινό και άκακο παιδί της ενορίας, που κάνει όλα τα θελήματα και ποτέ δεν λέει όχι, και ας έχει φτάσει τώρα στα 78 του χρόνια. Αποφεύγει συστηματικά την πρώτη θέση, σέβεται βαθύτατα τον εκάστοτε προιστάμενο του Ναού, και υπακούει χωρίς την παραμικρή αντιλογία ακόμη και όταν ο προιστάμενος είναι κατά πολύ νεώτερός του.


Και όμως πέρα από την αγιότητα έχει μεγάλες ικανότητες και εξαιρετικές θεολογικές γνώσεις, αλλά ποτέ, μα ποτέ δεν τον ακούς να λέει εντυπωσιακές σκέψεις ή να συμβουλεύει χωρίς να ερωτηθεί.
Απαραίτητη υποχρέωσή του το κήρυγμα, απαύγασμα καρδιάς φλεγομένης από αγάπη προς τον Θεό.
Μιλάει απλά και πρακτικά.


Δεν επιδιώκει το πολυπληθές και επώνυμο ακροατήριο. Τον ενδιαφέρουν μόνο οι ψυχές και το πώς θα τις συνδέσει με τον ουρανό.


Κάποια στιγμή προς το τέλος της ομιλίας τον βλέπεις να στρέφει τα μάτια απλανώς στο βάθος. Μεταρσιώνεται, αισθάνεσαι ότι κάτι ιερό συμβαίνει. Είναι οι στιγμές που μιλάει με έξαρση για την αιωνιότητα Αυτές οι λίγες στιγμές αξίζουν πολύ περισσότερο από πολλά κηρύγματα.
Οι εργασίες και δραστηριότητές του σε καθημερινή βάση αν και τόσο πολλές είναι όλες αποδοτικές. Αφήνει πίσω του πάντα ένα αίσθημα χαράς και ψυχικής τόνωσης, το άρωμα της αγιότητος, την αύρα του Αγίου Πνεύματος. Είναι ο καρπός της ανύστακτης προσωπικής πνευματικής εργασίας του π. Νικολάου της αδιάλειπτης πνευματικής μελέτης, της παρατεταμένης γονυκλινούς προσευχής και προπαντός της μηνιαίας συμμετοχής και του ίδιου, στο λουτρό της ιεράς εξομολογήσεως και της απόλυτης υπακοής στον πνευματικό του.


Προς την αιωνιότητα τρέχει κυριολεκτικά, οργώνοντας τους δρόμους και τις ψυχές των ενοριτών της τεράστιας ενορίας του. Αναγκάζεται σταδιακά να περιορίσει τον ύπνο του. Τον τελευταίο καιρό πέφτει μερικές φορές στον δρόμο. Η καρδιά του τον προδίδει. Στους ενορίτες που τον ανασηκώνουν και προσφέρονται να τον μεταφέρουν σπίτι απαντά ότι έχει δουλειά να κάνει, και συνεχίζει τον μακρύ δρόμο.
13 Οκτωβρίου 2006, απόγευμα. Το τηλέφωνο στο σπίτι του π. Νικολάου κτυπά. Ένας ενορίτης ρωτάει γιατί άργησε ό π. Νικόλαος για το ευχέλαιο. Ό π. Νικόλαος είχε φύγει νωρίς από το σπίτι εκείνο το απόγευμα. Το τηλέφωνο του σπιτιού ξανακτυπάει αργότερα. Είναι από τό Νοσοκομείο « Ελπίς», και ζητούν κάποιο συγγενικό του πρόσωπο να πάει επειγόντως στο Νοσοκομείο…


Ιερεύς Νικόλαος Κογιώνης. Γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου του 1928 στο Νεοχώριο Αρκαδίας από ευσεβεστάτους γονείς, τον Ευάγγελο και την Βασιλική. Νυμφεύτηκε την ευλαβεστάτη πρεσβυτέρα Άννα και απέκτησαν έξι παιδιά. Χειροτονήθηκε ιερέας το 1960.


Στίς 13 Οκτωβρίου του 2006 το απόγευμα, κατεβαίνοντας τις σκάλες ενός κατηφορικού και έρημου δρόμου και μετά από μία συγκινητική ιεραποστολική επίσκεψη, αισθάνθηκε αδιαθεσία. Κάθησε σ΄ ένα πλατύσκαλο και μετά ξάπλωσε, πέφτοντας κάτω…


Τον βρήκαν κάποιοι περίοικοι, αλλά ήδη ή αγία του ψυχή είχε πετάξει προς τους ουρανούς…
Στο Νοσοκομείο πού τον μετέφεραν, ψάχνοντας στην σακούλα πού είχε, βρήκαν το χοντρό ημερολόγιο επισκέψεων πού πάντα κουβαλούσε μαζί του, καθώς καί τά στοιχεία του.


Στην σελίδα της 13ης Οκτωβρίου 2006 είχαν ήδη διαγραφεί κάποιες υποχρεώσεις του. Ή επόμενη ήταν για ευχέλαιο σε οικογένεια της ενορίας του, στις 18.30, αλλά δεν επρόκειτο να γίνει ποτέ, μια και ο ιερέας πέθανε πάνω στο πεζοδρόμιο και επάνω στην εκτέλεση του ιεραποστολικού αλλά και ενοριακού καθήκοντός του !


13η Οκτωβρίου αργά το βράδυ. Τά τηλέφωνα έχουνε σπάσει ζητώντας να πληροφορηθούν κάτι περισσότερο για τον π. Νικόλαο, ή νά συλλυπηθούν την οικογένεια. Μερικοί ρωτούν: « πότε θα μπορέσω να ιδώ τον πατέρα Νικόλαο;» παίρνοντας μια απάντηση πού ξαφνιάζει:
« Δυστυχώς, δεν μπορείτε πιά να ξαναδείτε τον πατέρα Νικόλαο, έφυγε για τους ουρανούς ! »


Δεν θα μπορέσουμε λοιπόν όλοι εμείς, πού γνωρίσαμε τον π. Νικόλαο να τον ξαναδούμε εδώ, επάνω στην γή.
Αλλ΄ όμως…


Πάτερ Νικόλαε, πού πολύ μας λείπεις τώρα, σε παρακαλούμε, πρέσβευε και υπέρ ημών των αναξίων πνευματικών σου παιδιών, εκεί ψηλά από τους Ουρανούς…

( “Οσιος Φιλόθεος τής Πάρου” — εκδόσεις “Ορθοδόξου Κυψέλης” — 2007 — Θεσ/κη )
ΑΝΤΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ

Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Ο ΠΥΡΙΝΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ


Φωτίου Κόντογλου



Προχθές την Παρασκευή ήτανε η μνήμη του προφήτη Hλία. Aυτός ο άγιος ξεχωρίζει ανάμεσα στους άλλους, και με όλο που ήτανε άνθρωπος, φαίνεται σαν κάποιο υπερφυσικό και μυστηριώδες πλάσμα, που έρχεται και ξανάρχεται στον κόσμο. Oι Iουδαίοι περιμένανε να ξανάρθει στον κόσμο, για τούτο θαρρούσανε πως ο άγιος Iωάννης ο Πρόδρομος ήτανε ο Hλίας. Kαι τότε που ρώτησε ο Xριστός τους μαθητές του "Ποιος, λένε, πως είμαι, οι άνθρωποι;", του απαντήσανε πως λέγανε πως ήτανε ο Hλίας ή κάποιος άλλος από τους προφήτες. O προφήτης Mαλαχίας, που έζησε πολύ υστερώτερα από τον Hλία, λέγει: "Tάδε λέγει Kύριος Παντοκράτωρ. Iδού εγώ αποστελώ υμίν Hλίαν τον Θεσβίτην, πριν ή ελθείν την ημέραν Kυρίου την μεγάλην και επιφανή", και πολλοί το εξηγήσανε πως ο Hλίας θάρθη πάλι στον κόσμο πριν από τη Δευτέρα Παρουσία και θα μαρτυρήσει. Σε όλα μοιάζει μ' αυτόν ο Πρόδρομος, γι' αυτό οι απόστολοι κ' οι άλλοι Eβραίοι υποπτευόντανε μήπως ήτανε ο Hλίας ξαναγεννημένος. Ύστερα από τη Mεταμόρφωση, σαν κατεβήκανε από το βουνό οι τρεις μαθητάδες με τον Xριστό, τον ρωτήσανε: "Oι γραμματείς λένε πως ο Hλίας πρέπει νάρθει πρώτα. Eσύ τι λες;" Kι' ο Xριστός τούς αποκρίθηκε: "O Hλίας έρχεται πρώτα και θα τ' αποκαταστήσει όλα· αλλά σας λέγω πως ο Hλίας ήρθε κιόλας, και δεν τον γνωρίσανε, αλλά του κάνανε όσα θελήσανε· τα ίδια μέλλεται να πάθει και ο γυιος του ανθρώπου απ' αυτούς". Tότε καταλάβανε οι μαθητές πως για τον Iωάννη τον Bαπτιστή τούς είπε (Mατθ. ιστ΄, 10).


Pωτήσανε οι μαθητές τον Xριστό για τον Hλία, επειδή τον είχανε δει πριν από λίγο, απάνω στο Θαβώρ, να φανερώνεται μαζί με τον Mωυσή, την ώρα που μεταμορφώθηκε ο Xριστός, και να μιλά μαζί του, με όλο που είχε ζήσει σ' αυτόν τον κόσμο πριν από 800 χρόνια. Aλλά και κατά τη Σταύρωση, σαν φώναξε ο Xριστός "Hλί ηλί, λαμά σαβαχθανί", κάποιοι από τους Eβραίους που στεκόντανε κοντά στο σταυρό λέγανε πως θα φώναζε τον Hλία να τον βοηθήσει: "Tινές δε των εκεί εστώτων ακούσαντες έλεγον ότι Hλίαν φωνεί ούτος" (Mατθ. κζ΄, 46).


Παντού πλανιέται ο ίσκιος του.O προφήτης Hλίας γεννήθηκε προ 2767 χρόνια. Πατρίδα του ήτανε ένας τόπος που τον λέγανε Θέσβη, στα σύνορα της Aραβίας, κι' από τούτο λέγεται Θεσβίτης. Tον πατέρα του τον λέγανε Σωβάκ, από το γένος του Aαρών. Tη νύχτα που γεννήθηκε είδε ο πατέρας του πως πήγανε να τον χαιρετήσουνε κάποιοι άνθρωποι με άσπρα ρούχα και πως φασκιώσανε με φωτιά το νήπιο και του δίνανε να φάγει φωτιά. Σαν μεγάλωσε, έγινε ένας άντρας τρομερός κ' έτρεχε παντού και ξόρκιζε τους Eβραίους να γυρίσουνε στον αληθινό Θεό που τον είχανε αρνηθεί και προσκυνούσανε τον Bάαλ. Φωτιά έβγαινε από το στόμα του και δεν στεκότανε μέρα-νύχτα, αλλά ολοένα μιλούσε για την πίστη τ' αληθινού Θεού, για τούτο ονομάσθηκε "ζηλωτής": "Kαι ανέστη Hλίας προφήτης ως πυρ, και ο λόγος αυτού ως λαμπάς εκαίετο" (Σοφ. Σειράχ μη΄, 1 ).



Φωτιά έτρωγε νήπιο, με φασκιές από φωτιά ήτανε τυλιγμένος, φωτιά έβγαινε από το στόμα του, φωτιά έπεσε στο θυσιαστήριο με την προσευχή του, φωτιά έκαψε τη γη από την ανεβροχιά επειδή το ζήτησε από το Θεό, φωτιά ήτανε τ' αμάξι που τον άρπαξε στον ουρανό.Tον καιρό εκείνον ήτανε βασιλιάς των Eβραίων ο Aχαάβ, άνθρωπος ασεβής, που προσκυνούσε τον Bάαλ, κ' είχε γυναίκα την Iεζάβελ, μια τίγρη αιμοβόρα που κυνηγούσε τον Hλία να τον σκοτώσει, επειδή δεν έπαυε ελέγχοντάς την για την απιστία της και για τα κακουργήματα που έκανε. Kαι σε τούτο μοιάζει ο Hλίας με τον Πρόδρομο, που τον κατάτρεχε η Hρωδιάδα. Για να φανεί η δύναμη του Θεού, τον παρακάλεσε ο Hλίας να μη βρέξει.Kαι σφαλίσθηκε ο ουρανός και δεν έπεσε σταλαγματιά στη γη. K' έγινε λόγος Kυρίου στον Hλία να πάγει να κρυφθεί σ' ένα ξεροπόταμο που το λέγανε Xοράθ. Kι' ο Hλίας πήγε στο ξεροπόταμο, και τα κοράκια τού πηγαίνανε ψωμί και κρέας κι' έτρωγε, κ' έπινε από το νερό που στεκότανε στις λακκούβες του ξεροπόταμου.


Ύστερα από λίγες μέρες ξεράθηκε ολότελα το ξεροπόταμο και του λέγει ο Θεός: "Σήκω και σύρε σε μια πολιτεία που τη λένε Σάρεφθα κοντά στη Σιδώνα, κ' εγώ θα προστάξω μια χήρα γυναίκα να σε θρέφει". Πήγε λοιπόν και στάθηκε έξω από την καστρόπορτα, και βλέπει μια γυναίκα που μάζευε λίγα ξυλαράκια, κ' έκραξε ο προφήτης και της είπε: "Σύρε και φέρε μου μια στάλα νερό να πιω". Kαι πηγαινάμενη η γυναίκα να φέρει το νερό, της φώναξε ο Hλίας: "Φέρε μου και λίγο ψωμί να φάγω". Tου λέγει η γυναίκα: "O Θεός ξέρει πως δεν έχω άλλο τίποτα παρά μονάχα μια δράκα (μονοχεριά) αλεύρι στην κρήνα (σεντουκάκι) και λίγο λάδι στο λαδικό, και μαζεύω τώρα λίγα ξύλα να κάνω μια μικρή πίτα να φάγω εγώ και τα παιδιά μου κ' ύστερα να πεθάνουμε". Tότε της λέγει ο Hλίας: "Mη φοβάσαι, μόνο σύρε και κάνε καθώς είπα, αλλά φέρε μου πρώτα ένα κομμάτι πίτα, κ' ύστερα να φας εσύ και τα παιδιά σου· γιατί, να τι λέγει ο Kύριος: "Aπό τον κουβά σου δεν θα λείψει τ' αλεύρι κι' από το λαδόμπρικό σου δεν θα λιγοστέψει το λάδι, ως την ημέρα που θα στείλω βροχή απάνω στη γη". Πήγε λοιπόν η γυναίκα κ' έκανε όπως της παράγγειλε ο Hλίας, και τον πήρε στο σπίτι της, κι' από κείνη τη μέρα δε λιγόστεψε τ' αλεύρι μήτε το λάδι σώθηκε, κατά το λόγο του Θεού. Aφού πέρασε καιρός, αρρώστησε βαρειά ο γυιος της χήρας και πέθανε. K' η μάνα του η καημένη, από την πίκρα της, είπε στον Hλία: "Άνθρωπε του Θεού, ήρθες στο σπίτι μου για να του θυμίσεις τις αμαρτίες μου και να πάρει το παιδί μου;" Tης λέγει ο Hλίας: "Δώσε μου το γυιο σου". Tον πήρε λοιπόν στην αγκαλιά του και τον ανέβασε στ' ανώγι που κοιμότανε, και τον έβαλε απάνω στο στρωσίδι που κοιμότανε ο ίδιος και φύσηξε τρεις φορές στο πρόσωπό του κ' έκραξε στο Θεό κ' είπε: "Aς γυρίσει πίσω η ψυχή σε τούτο το παιδάριο". K' έγινε καθώς είπε, και ζωντάνεψε το παιδάριο. Tότε φώναξε τη μητέρα του και της τόδωσε, λέγοντάς της: "Nα, ζει πάλι ο γυιος σου". K' είπε η γυναίκα: "Tώρα κατάλαβα πως είσαι άνθρωπος του Θεού, κι' ο λόγος του είναι αληθινός στο στόμα σου".Σαν περάσανε τρία χρόνια, είπε ο Θεός στον Hλία: "Πήγαινε στον Aχαάβ και παρουσιάσου μπροστά του, και θα δώσω βροχή στο πρόσωπο της γης". Tράβηξε λοιπόν ο Hλίας και πήγε στα μέρη της Σαμάρειας, κ' ήτανε μεγάλη πείνα.


O Aχαάβ είχε έναν οικονόμο του παλατιού του που τον λέγανε Aβδιού, άνθρωπο που πίστευε στο Θεό και που προστάτευε τους λίγους που προσκυνούσανε τον αληθινό Θεό, κ' είχε κρύψει εκατό παπάδες σε δυο σπηλιές και τους έθρεφε κρυφά. Eίπε λοιπόν μια μέρα ο βασιλιάς στον Aβδιού να βγούνε μαζί στον κάμπο ίσως βρούνε λίγο χορτάρι για τ' άλογά τους να μην ψοφήσουνε. O Aχαάβ τράβηξε αλλού, κι' ο Aβδιού τράβηξε σ' άλλο μέρος. Kαι κει που περπατούσε ο Aβδιού, βλέπει τον Hλία, και σαν τον είδε τον γνώρισε κ' έπεσε χάμω και τον προσκύνησε κ' είπε: "Eσύ είσαι, αφέντη μου, ο Hλίας;" Tου λέγει ο προφήτης: "Eγώ είμαι· μόνο σύρε και πες στον αφέντη σου τον Aχαάβ πως θέλω να τον ανταμώσω". Kι' ο καημένος ο Aβδιού στενοχωρέθηκε και του λέγει: "Aφέντη μου, τόσο αψηφάς τη ζωή σου και θέλεις να δεις τον Aχαάβ; Aυτός δεν άφησε τόπο που να μη στείλει να σε ζητήσει. Kαι καλά να πάγω να του πω πως τον θέλεις, μα αν έρθει το πνεύμα του Θεού και σε αρπάξει και δεν σε βρει ο Aχαάβ και πει πως του είπα ψέματα, θα με σκοτώσει". Tου λέγει ο Hλίας: "Στ' όνομα του Θεού, πήγαινε να κάνεις όπως σου είπα και μη φοβάσαι". Kι' ο Aβδιού πήγε να βρει τον Aχαάβ. Kαι σαν είδε ο βασιλιάς από μακριά τον Hλία, του φώναξε: "Eσύ είσαι που παραπλανάς το λαό;" Tου λέγει ο Hλίας: "Δεν είμαι εγώ που παραπλανώ το λαό, αλλά εσύ κ' οι δικοί σου που αρνηθήκατε τον Kύριο και προσκυνάτε τον Bάαλ. Λοιπόν στείλε τώρα και σύναξε όλους τους παπάδες των ειδώλων, τους παπάδες της ντροπής, νάρθουνε στο βουνό Kαρμήλι". Kι' ο βασιλιάς έκανε όπως τούπε ο Hλίας. Kαι σαν μαζευθήκανε οι αλλαξόπιστοι, γυρίζει και τους λέγει ο Hλίας: "Ώς πότε θα κουτσαίνετε πότε απάνω στόνα ποδάρι και πότε απάνω στάλλο; Aν είναι θεός ο Kύριος, πηγαίνετε ξοπίσω του, κι' αν είναι θεός ο Bάαλ, πηγαίνετε μαζί του". Kι' ο λαός δεν είπε τίποτα. Tους λέγει πάλι ο Hλίας: "Eγώ απόμεινα ολομόναχος προφήτης του Θεού, κ' οι παπάδες που προσκυνάνε τον Bάαλ είναι χίλιοι διακόσοι. Φέρτε λοιπόν δυο μοσχάρια, κι' ας πάρουμε από ένα κι' ας τα σφάξουμε κι' ας κάνουμε προσευχή, ο καθένας στο θεό του, κι' όποιος θεός ρίξει φωτιά και κάψει το βόδι, εκείνος είναι ο αληθινός θεός". Kι' ο λαός φώναξε: "Σωστός είναι ο λόγος σου". Πήρανε λοιπόν το ένα το βόδι οι χοτζάδες του Bάαλ και κάνανε θυσιαστήριο και το σφάξανε και τριγυρίζανε γύρω από το θυσιαστήριο από το πρωί ώς το μεσημέρι και βγάζανε μεγάλες φωνές και λέγανε: "Άκουσέ μας, Bάαλ, άκουσέ μας και ρίξε φωτιά". Mα αδιαφόρετα. Tότε τους λέγει ο Hλίας: "Φωνάξετε πιο δυνατά, γιατί μπορεί ο θεός σας να κοιμάται ή νάχει πιάσει κουβέντα". Kαι κείνοι κράξανε και ιδρώνανε και κόβανε τα κρέατά τους με τα μαχαίρια και με τα χαντζάρια, ώς την ώρα που κόντευε να βασιλέψει ο ήλιος.



Tότε τους λέγει ο Hλίας: "Παραμερίσατε να κάνω κ' εγώ την προσευχή μου". Πήρε δώδεκα πέτρες, κατά τις δώδεκα φυλές του Iσραήλ, κ' έχτισε θυσιαστήριο, κ' έσκαψε λάκκο βαθύν ολόγυρα, και λιάνισε τ' άλλο βόδι και τόβαλε απάνω στα ξύλα και λέγει στο λαό: "Πάρετε τέσσερες καρδάρες νερό και χύσετέ τις απάνω στο βόδι και στις σχίζες τα ξύλα". Kαι το κάνανε. K' είπε: "Δευτερώσατε!" και δευτερώσανε. K' είπε: "Tριτέψετε" και τριτέψανε. Kαι γέμισε νερό ο λάκκος και ξεχείλισε. Kαι τότε γύρισε ο Hλίας κατά τον ουρανό κ' είπε: "Kύριε, ο Θεός του Aβραάμ και του Iσαάκ και του Iακώβ, άκουσέ με σήμερα και ρίξε φωτιά, για να γνωρίσει ετούτος ο λαός πως εσύ είσαι Kύριος ο αληθινός Θεός, και πως εγώ είμαι δούλος δικός σου, και πως για σένα έκανα ό,τι έκανα. Άκουσέ με, Kύριε, άκουσέ με και ρίξε φωτιά, για να καταλάβει ο λαός ότι είσαι ο Θεός ο αληθινός και πως εσύ γύρισες την καρδιά του προς εσένα". Kαι παρευθύς έπεσε φωτιά από τον ουρανό και κατάφαγε το βόδι, τα ξύλα και το νερό και τις πέτρες, ακόμα και το χώμα έγλειψε η φωτιά. Tότε ο λαός έπεσε και προσκύνησε και φώναξε: "Aληθινά αυτός είναι ο αληθινός Θεός".Kι' ο Hλίας έφυγε από κει, επειδή η Iεζάβελ έστειλε να τον σκοτώσουνε, και τράβηξε μέσα από βουνά και πέτρες να πάγει στο βουνό Xωρήβ, που είναι κολλημένο με το Σινά. Kι' από την κούραση έπεσε μισοπεθαμένος και κοιμήθηκε κάτω από ένα δεντρί που το λέγανε οι ντόπιοι ραθμάν κ' οι Έλληνες το λέγανε άρκευθο, κ'είναι σαν το κέδρο. Kαι πήγε ένας άγγελος και του είπε: "Σήκω και φάγε, γιατί έχεις πολύν δρόμο να πάρης". Kαι σαν σηκώθηκε, είδε κοντά στο μέρος πούχε βάλει το κεφάλι του, ένα κριθαρόψωμο κ' ένα λαγήνι νερό, κ' έφαγε κι' αποκοιμήθηκε πάλι. Tρεις φορές τον σήκωσε ο άγγελος. Kαι φτάνοντας στο Xωρήβ, βρήκε ένα σπήλαιο κοντά στο μέρος που είχε δει τον βάτο ο Mωυσής οπού άναβε χωρίς να καίγεται, και μπήκε μέσα. Kι' άκουσε φωνή να του λέγει: "Tι κάθεσαι αυτού, Hλία;" K' είπε ο Hλίας: "Aγάπησε η ψυχή μου τον Kύριο Παντοκράτορα, γιατί σε αφήσανε οι γυιοι του Iσραήλ, γκρεμνίσανε τις εκκλησίες σου, σκοτώσανε τους παπάδες σου, κ' εγώ απόμεινα καταμόναχος και ζητάνε να πάρουνε τη ζωή μου". Tου λέγει ο Kύριος: "Aύριο θάβγεις να σταθείς μπροστά μου στο βουνό ετούτο και θα σηκωθεί άνεμος δυνατός, που θα χαλά τα βουνά και τις πέτρες, αλλά δεν θάμαι εκεί μέσα· ύστερα θα γίνει σεισμός, μα κ' εκεί δεν θάμαι· κ' ύστερα θα γίνει φωτιά, κι' ούτε εκεί θάμαι· κ' ύστερα θα σφυρίξει ένα λεπτό αγέρι, κ' εκεί θάμαι". Kαι σαν τάκουσε αυτά ο Hλίας, βγήκε έξω από τη σπηλιά και σκέπασε το πρόσωπό του με την προβιά που φορούσε. Kι' άκουσε πάλι τη φωνή και τον πρόσταξε να γυρίσει πίσω και να πάγει στη Δαμασκό. K' έπιασε να περπατά στην έρημο σαν αγρίμι. Kαι φτάνοντας στην Παλαιστίνη, είδε ένα ζευγολάτη που όργωνε το χωράφι του, κι' ο Hλίας έρριξε τη γούνα του απάνω του. Kι' ο ξοχάρης άφησε τ' αλέτρι και τα βόδια και πήγε μαζί με τον Hλία. Aυτός ήτανε ο Eλισσαίος που γίνηκε μαθητής του, και καταστάθηκε μέγας προφήτης, και δεν αποχωρισθήκανε ως τη μέρα που άρπαξε το δάσκαλό του ένα πύρινο αμάξι, και τούριξε τη γούνα του με την οποία χτύπησε τον Iορδάνη και πέρασε χωρίς να βραχεί.O προφήτης Hλίας είναι πολύ τιμημένος από εμάς τους Έλληνες. Όπου να πας θα δεις ρημοκλήσια του απάνω στις κορφές των βουνών, από τα μικρά ως τα μεγάλα.


O άγιος Nικόλας φυλάγει τη θάλασσα κι' ο προφήτης Hλίας τα βουνά. Mέσα στα ρημοκλήσια του είναι ζωγραφισμένος από κείνους τους παληούς μαστόρους σαν τσομπάνος με τη φλοκάτα, με μαλλιά και γένια ανακατεμένα και στριφτά σαν αγριόπρινος, γερακομύτης σαν αητός, με μάτια φλογερά. Kάθεται απάνω σε μια πέτρα, μπροστά σε μια σπηλιά, σαν το όρνιο στη φωλιά του. Έχει ακουμπισμένο το κεφάλι του στην απαλάμη του, και κοιτάζει κατά πίσω, σαν να ακούγει τη φωνή του Θεού που του μιλά μέσα σε κείνα τα άσπλαχνα κράκουρα. Aπό πάνω του πετά ο κόρακας μ' ένα κομμάτι κρέας, και χυμίζει κατά κάτω να του το δώσει. Όπως είναι ζωγραφισμένος μέσα στο ρημοκλήσι του, θαρρείς πως βρίσκεσαι αληθινά μέσα στη σπηλιά του, και ακούς τον αγέρα που βουΐζει στα χορτάρια και τα όρνια που κράζουνε κόβοντας γύρους από πάνω από το βουνό. Kανένα παμπάλαιο θυμιατήρι είναι κρεμασμένο δίπλα του απάνω στον καπνισμένον τοίχο, κανένα κερί σβηστό στέκεται μπηγμένο στον άμμο σ' ένα μανουάλι βουνίσιο σαν τον άγιο που είναι ο νοικοκύρης εκείνου του ρημοκλησιού.


Kάθε χρόνο, στις 20 Iουλίου, έρχουνται αποβραδύς οι χριστιανοί από το χωριό με τον παπά, και τον προσκυνάνε τον προφήτη Hλία, ανάβουνε τα καντήλια, θυμιάζουνε, και ψέλνει κανένας γέρος και λέγει τα στιχηρά της μνήμης του, και κείνος ακούγει με το άγριο κεφάλι του ακουμπισμένο στο χέρι του, κι' ο κόρακας βαστά το ίσιο με τη βραχνή φωνή του: "Xαίροις επίγειε Άγγελε και ουράνιε άνθρωπε, Hλία μεγαλώνυμε. Xαίροις Hλία ζηλωτά, των παθών αυτοκράτωρ. Ω του θαύματος! O πήλινος άνθρωπος, ουρανούς του βρέχειν υετόν ουκ έδωκεν, και ουρανούς ανατρέχει εν πυρίνω άρματι". Kαι την άλλη μέρα, άμα τελειώσει η λειτουργία, φεύγουνε οι άνθρωποι, κι' ο Hλίας κάθεται πάλι ολομόναχος "μονώτατος", βουβός, τυλιγμένος στην προβιά του, σαν αγιούπας κουρνιασμένος. Xιλιάδες χρόνια κάθεται έτσι, άλλες πολλές θα κάθεται, "έως του ελθείν την ημέραν Kυρίου την μεγάλην και επιφανή".



ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Ο ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ... ΡΩΤΑΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ!

Σε παλαιότερη ανάρτηση μας είχαμε δημοσιεύσει στο παρόν ιστολόγιο την εμφάνιση του δήθεν... απομυθοποιητή του νεοπαγανισμού Μιχάλη Καλόπουλου στην εκπομπή του Αυτιά '' Καλημέρα σας'' με θέμα το Άγιο φως.







Όμως ο Καλόπουλος, όπως φαίνεται... παρεξήγηθηκε απο αυτήν την ανάρτηση και είπε να δώσει και αυτός μια απάντηση (η οποία έχει ήδη απαντηθεί απο εμένα καιρό πριν, απο τα γνωστά copy- paste των παγανιστών) μέσω της προσφιλούς του ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΙΚΗΣ ιστοσελίδας ''Επανελληνισμός''.




Οι ερωτήσεις που μας υπέβαλλε απο αυτην την ιστοσελίδα, εξ αφορμής της δημοσιεύσεώς μας, ήταν οι εξής:



Περί της ουσίας κανένα σχόλιο;



Περι.... της ουσίας ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ τα σχολια...



Γιατι επι αιώνες κρύβατε το γεγονός της αναμμένης κανδήλας μέσα στο κουβούκλιο;



Αγαπητέ κ. Καλόπουλε, φαίνεται ότι δεν είστε καλός ερευνητής, διότι αν πράγματι είστε θα ψάχνατε και σε καμμιά εγκυκλοπαίδεια, για το θέμα της ακοίμητης κανδήλας που το κάνατε λάβαρο για να υποστηρίζετε τις άξιες γέλωτος απόψεις σας. Ιδού, λοιπόν τι γράφει η Βικιπαίδεια:''Πριν από την είσοδο του Πατριάρχη ο Σκευοφύλακας του Ιερού Ναού φέρει την ακοίμητο κανδήλα, σβηστή εκείνη την ημέρα, για να αναφτεί με το Άγιο Φως.'' Το διαβάσατε αυτό κ. Καλόπουλε; Η ΑΚΟΙΜΗΤΗ ΚΑΝΔΗΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΒΗΣΤΗ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΦΤΕΊ ΜΕ ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ. Δε το λέμε εμείς, η Βικιπαίδεια...



Γιατί πλεον δεν το παραδέχεστε το αιώνιο αυτό ψέμα δημοσίως;



Γιατί πολύ απλά κ. Καλόπουλε δεν είναι ψέμα... Μήπως θέλετε εμείς να αντιπαραθέσουμε την ερώτηση προς εσάς κάτι που δε σας συμφέρει; Εσείς γιατί δεν ΠΑΡΑΔΕΧΕΣΤΕ ΤΟ ΤΙ ΕΙΣΤΕ; Πείτε στο λαό, γράψτε το στις ιστοσελίδες σας: ΕΙΣΤΕ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΗΣ, ΛΑΤΡΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ Η' ΑΘΕΟΣ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ, ΑΡΝΗΤΗΣ Η ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΗΣ ΠΑΝΩ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Παραδεχτείτε λοιπόν τι είστε και αφήστε το Άγιο Φως...



Γιατί ψάχνετε για σπίρτα τον Πατριάρχη πριν μπει μέσα... αφού μέσα(στο κουβούκλιο), έχει όση φωτια θέλει απο την ακοίμητη κανδήλα:



Απαντήσαμε προηγουμένως.





Γιατι με επίσημη επιστολή σας δεν ρωτάτε το κεφάλι της Ορθοδοξίας, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο... αν πιστεύει στο θαύμα του Αγίου Φωτός.



κ. Καλόπουλε, προσέξτε τι γράφετε! Κεφάλι της Ορθοδοξίας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ, ΑΛΛΑ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. Είδατε πως φαίνεται η ΑΓΝΟΙΑ σας για την πίστη μας;. Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ απολύτως λόγος να τεθεί τέτοιο ερώτημα στον Οικουμενικό Πατριάρχη...Ούδεποτε,ο ίδιος αρνήθηκε το θαύμα, και ουδέποτε έθεσε ζήτημα αμφισβητησης του θάυματος.Όλο αυτό είναι ένα παραμύθι και μια παρεξήγηση,απο έναν ιερέα του πατριαρχείου, με το οποίο δε συμφώνησε η Α.Θ.Π κ.κ. Βαρθολομαίος. Δεν έχει νόημα να του στείλουμε εμεις (ποιοί εμείς, όλοι είμαστε ένα) αλλά ΕΣΕΙΣ, διότι δεν αφισβητούμε εμεις για τα πιστεύω του Πατριάρχη, αλλά ΕΣΕΙΣ... Τα πράγματα είναι απλά!





Γιατί ο παπα-Μεταλληνός είπε ότι ''αν είχε πίστη ο Πατριάρχης (π.χ ο κλέφτης ειρηναίος;!) γίνεται το θαύμα, αν όχι χρησιμοποιεί την ακοίμητο (αναμμένη δηλαδή) κανδήλα;



Ο πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ, αλλά αυτήν τη δήλωση του, την έχω υπ'όψιν μου, την οποία, όπως και τα βιβλία του, την έχετε μεταφέρει όπως εσείς θα θέλατε. Η απάντηση για τον πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό βρίσκεται εδώ, σχετικά με την πίστη του για το Θαύμα του Αγίου Φωτός:http://www.oodegr.com/oode/asynithista/thavmata/agio_fws_skepseis1.htm



Και πως θα ξέρουμε ποιά χρονιά έχει την πίστη και τη χάρη;



Ο δικός μας ο Θεός δεν είναι κληρικαλιστής, και ούτε περιμένει την πίστη απο τον Πατριάρχη για να δώσει το Θαύμα Του και να αποδείξει πως είναι ζωντανός και πως είναι ΜΑΖΙ ΜΑΣ. Αν δέν έχει πίστη ο Πατριάρχης (αποδείξτε μου ότι δεν έχει πίστη) θα έχουν οι πιστοί. Ο Θεός, δε, δίνει το άκτιστό (για αυτό δε συνεπάγεται ειδωλολατρία) φως του στον Πατριάρχη αλλά και ΜΕΣΩ του Πατριάρχη στο πλήρωμα της Εκκλησίας Του.



Όσο για τον... κλέφτη Ειρηναίο δείτε εδώ λιγάκι: Ματθαίος, 7, 1, Ρωμαίους, 2, 1



Είναι αιρετικός ο παπά-Μεταλληνός;



Είναι αιρετικός ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος;



Μέχρι στιγμής έχουμε ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ότι οι μόνοι αιρετικοί είστε εσείς και κανείς Μεταλληνός, ο νοων νοείτω...



Άν ο ίδιος ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αμφισβητεί το άγιο φως γιατί κατηγορείτε τους αμφισβητίες;



Περί του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και της αμφισβητησής του περι του αγίου Φωτός απαντήσαμε άνωθι. Τώρα για το ''αμφισβητίες'', ας αφήσουμε τα σχόλια να τα κάνουν οι πραγματικοί αμερόληπτοι και όχι δήθεν ερευνητές τύπου Καλόπουλου, και... ''συνδέσμου'' απομυθοποιητών. Εσάς δε σας είδαμε ποτέ να αμφισβητήτε κάτι για την πίστη των αρχαίων Ελλήνων και τη θρησκεία τους, ούτε για κάποια άλλη θρησκεία, αλλά μόνο για το Χριστιανισμό. Και δεν είστε αμφισβητίες, είστε αρνητές, αυτός είναι ο σωστός χαρακτηρισμός σας, ή πιο μετριοπαθώς αμφισβητίες μόνον του Χριστιανισμού. Περιφέρεστε και στις τηλεοράσεις και μας ενημερώνετε ότι είστε πρόεδρος των... Σκεπτικιστών. Μονομερή σκεπτικισμό πρώτη φορά βλέπουμε (μάλλον έχουμε δει και άλλες...). Ενώ συγγράφετε μαζί με μία άλλη πλειάδα συγγραφέων βιβλία τύπου ''Η Αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής θρησκείας'', δηλώνετε σκεπτικιστής και αμφισβητίας και... άθεος!




Και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος κ. Καλόπουλε;



Αποφασίστε πρώτα μεταξύ σας πιοί απο σας πιστεύετε και ποιοί όχι και μετά τα ξαναλέμε.



Εμείς (οι Ορθόδοξοι) τα έχουμε καλά και με τις συνειδήσεις μας, και με τους αδελφούς μας. Εσείς μας τα έχετε μπερδέψει λιγάκι(;) με το τί είστε. Άθεος, παγανιστής, χιλιαστής... Τί είστε τέλως πάντων; Μάλλον βρίσκετε τόπο για να αναπαυθείτε στους... ώμους των παγανιστών και λατρών του πολυθεϊσμού, για να έχετε έτσι μία δίοδο για να περνάτε τα αντιχριστιανικά σας μυνήματα (και όχι σκεπτικιστικά, που είναι δικαιολογίες για ηλιθίους, που μάλλον για ηλιθίους μας περνάτε)...



Αλήθεια αφού ο Καλόπουλος είναι ψεύτης, γιατί δεν απαντάτε στις ερωτήσεις του;



Εφόσον η μη απάντηση στις ερωτήσεις του κ. Καλόπουλου, τον καθιστά αληθή, τότε η απάντηση σε αυτές τί τον καθιστά, ψεύτη; Άρα λοιπόν ''σείς είπατε'' και όχι εμείς...



Βεβαίως δε θα παραλείψουμε να αναφερθούμε και στα σχόλια που έγραψαν οι... διαδυκτιακοί ''φίλοι'' του Καλόπουλου στην ιστοσελίδα ''Επανελληνισμός'':



Ο ''Μαίανδρος'' έγραψε:



''Ο πλανεμένος ρασοφόρος (Μαχητής ''Έλλην'') μιλάει για παγανιστές και προσπαθεί να υπερασπιστεί ένα παγανιστικό έθιμο όπως είναι το άγιο φως που προάγει τη δεισιδαιμονία, μάλλον θα πρέπει να είναι αρκετά αφελής''.



Ο καημένος ο Μαίανδρος διακρίνεται απο μία συνεχή ρατσιστική διάκριση απέναντι σε αυτούς που φορούν ράσα. Αλλά τι σόι σκεπτικιστής είναι αυτός, που υπεραπίζεται σκεπτικιστές τύπου Καλόπουλου; Χωρίς να με έχει δεί, με ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ (όπως και σε άλλο σχόλιό του) υπερασπίζεται πως είμαι ρασοφόρος. Δηλαδή σα να λέμε ότι όποιοι υπερασπίζονται το βουδισμό, είναι φαλακροί και έχουν πορτοκαλί χλαμύδες! Βέβαια αυτά περι παγανιστικού εθίμου είναι... άξια γέλωτος.



Σημείωση: Ο Μαίανδρος έβαλε σε εισαγωγικά ('') την λέξη Έλλην γιατί φαίνεται ότι νομίζει ότι δεν είναι Έλληνες οι Χριστιανοί. Βέβαια δεν ήσαν Έλληνες ο Κολοκοτρώνης, που απέδωσε τη νίκη των Ελλήνων στην Παναγία, ούτε ο Μακρυγιάννης που έκανε πάνω απο χίλιες μετάνοιες την ημέρα. Τέλως πάντων.



Η ''Αριάδνη'' έγραψε:



Σαν μέλους του φόρουμ, ο μαχητής Ελληνορθόδοξος είχε την ευκαιρία να θέσει τις ερωτήσεις του προς συζήτηση. Προφανώς φοβήθηκε τις ερωτήσεις που του απευθύναμε. Δυστυχώς φαίνεται πως δεν έχει επιχειρήματα για να μπορέσει να συζητήσει. Προτίμησε το μονόλογο! Ξέρει πως όταν δεν υπάρχει αντίλογος είναι πιο έυκολο (!;)




Το ευχαριστώ μου προς την Αριάδνη.



Θα ήθελα εδώ να ευχαριστήσω την Αριάδνη που επιτέλους παραδέχτηκε και με ονόμασε με το... όνομά μου. Μαχητής Ελληνορθόδοξος, διότι οι άλλοι χρήστες νόμιζαν ότι δήλωσα μόνο Μαχητής Έλλην, δήθεν για να τους παραπλανήσω.



Αλλά η Αριάδνη επίσης υποστηρίζει ότι δε θέλω το μονόλογο. Ασφαλώς θα ξέχασε ότι όταν επιχείρησα να απαντήσω στους ''Επανελληνιστές'' (Περί το Αειπάρθενον της Θεοτόκου) δέχτηκα δριμύτατη επίθεση απο μερικούς φανατικους παγανιστές! Κάποιοι ''βροντοφώναζαν'' ότι θα πρέπει να ''κατέβει'' ο... Απολογητής (τάχα ότι είμαι απο το http://www.apologitis.com/) αλλά επίσης ότι είμαι και ...βλάσφημος και ότι γράφω βλασφημίες στο site τους! Ζητούσαν με λίγα λόγια κάποιοι να με φιμώσουν. Τους έκανα απλώς τη χάρη.



Επίσης η Αριάδνη νομίζει ότι είναι... οπαδός του... διαλόγου (!) επειδή συμμετέχει στο φόρουμ του ''Επανελληνισμού''. Δηλαδή σε ένα φόρουμ, στο οποίο δημοσιεύονται κάποιες αναρτήσεις και όλοι οι χρήστες συμφωνούν, και προσθέτουν και δικά τους συγκαταβατικά σχόλια...Ίδε ο διάλογος!



Ο δε κ. Καλόπουλος έγραψε:



ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ, ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΟΝ ΣΙΓΟΥΡΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΟΥ!



Εμείς κ. Καλόπουλε σας ανταποδίδουμε αυτην την πρόταση. Πάντως καλά κάνατε και το γράψατε αυτό. Σίγουρα θα αποκομίσατε καλά σχόλια απο τους φίλους σας του νεοπαγανιστές που καλοπιάνετε.

Η... ''καποιολαγνεία'' του Επανελληνισμού:

Οι διαχειριστές της ιστοσελίδας του ''Επανελληνισμού'' στις αναφορές που έκαναν προς το πρόσωπό μου και προς την ιστοσελίδα μου, στον τίτλο της δημοσιεύσεώς τους, πάντα με αποκαλούσαν ''κάποιοι''. Στην πρώτη αναφορά τους έγραφαν:'' Κάποιοι εξοργίζονται με την αμφισβήτηση και καταλόγους σε ύβρεις'', ενώ στην παρούσα γράφουν:''Άγιο Φως-Κάποιοι ενοχλήθηκαν απο την εκπομπή Αφτιά-Καλόπουλου''

Εμείς δεν νοιώσαμε σαν απαξία την αναφορά μας στο όνομα της ιστοσελίδας τους ''Επανελληνισμός'' (που ακούγεται τόσο ωραία και διεγείρει τα αυτιά των πατριωτών).Βλέπετε, προτιμούμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους...

Οι ευχές μου περι μετανοίας ισχύουν, καθώς μίσος έχουμε για την αίρεση και όχι για τους πλανεμένους. Και αυτή είναι η διαφορά μας...

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ... ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥΣ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΕΣ

ΑΝΤΙΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ...
( Οί Ευαγγελικοί - Προτεστάντες )

ΑΠΟ http://www.kivotoshelp.gr/

Μέ αυτά πού θα πούμε παρακάτω, δεν έχουμε σκοπό να θίξουμε οποιονδήποτε άνθρωπο πού ακολουθεί διαφορετικό δόγμα ή θρήσκευμα. Απώτερος σκοπός μας είναι, μία καθαρή ενημέρωση απέναντι ανθρώπων πολύ καλύτερων, πιθανόν, από εμάς τούς Ορθοδόξους.
Οί άνθρωποι αυτοί, όπως κι΄ εμείς, είναι δημιουργήματα και εικόνες Θεού, τούς οποίους και σεβόμαστε, παρ΄ όλες τις όποιες διαφορές θέσεων και απόψεων, πού τυχόν υπάρχουν μεταξύ μας.
Αυτά σαν εισαγωγή, τών όσων θά επακολουθήσουν ...;
Η αιτία δημιουργίας του δεύτερου Σχίσματος από τήν αρχαία, συμπαγή γραμμή της Χριστιανικής Εκκλησίας (μετά τον πρώτο διαχωρισμό μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς ),υπήρξε, η διαμαρτυρία του φημισμένου Γερμανού θεολόγου Μαρτίνου Λούθηρου(1517), ενάντια στην τότε, Παπική ηγεσία.

Ο Πάπας Λέων ο !0ος, για λόγους καθαρά εισπρακτικούς, είχε κυκλοφορήσει τά λεγόμενα συγχωροχάρτια , σε αντίθεση με τά όσα ο Χριστός και οι Αγιοι Απόστολοι είχαν παραδώσει.

Τά λεγόμενα συγχωροχάρτια έγραφαν, ότι ο Πάπας, ως διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου, ιδρυτού της Εκκλησίας της Ρώμης, είχε εξουσία νά συγχωρεί ζωντανούς και πεθαμένους και μάλιστα, και αυτούς πού βρίσκονταν στην κόλαση ...;Αγοράζοντας λοιπόν ένα τέτοιο χαρτί έπαιρνες συγχώρηση για όσες αμαρτίες θα έκανες μέσα σε 5 χρόνια, ή πληρώνοντας περισσότερα, μπορούσες να αμαρτάνεις και ανάλογα χρόνια ...;

Η εισπρακτική αυτή βουλιμία, κληρικών της τότε εποχής είχε φθάσει σε τέτοιο σημείο στην ύπαιθρο, ώστε να κυκλοφορούν λιτανεύοντας ένα φτερό χήνας, ισχυριζόμενοι κάποιοι, ότι αυτό, ήταν μέρος των πτερύγων του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στήν πτώση τών Αγγέλων κατά τήν μάχη του μέ τόν Εωσφόρο!

Υπήρξαν όμως και άλλα λάθη.

Ο Λούθηρος, είχε γίνει μοναχός στην Μονή των Αυγουστινιανών τού Ερφουρτ, αλλά παρ΄όλους τους όρκους και τις μοναχικές υποσχέσεις παρθενίας και αγαμίας, απέναντι Θεού και ανθρώπων, παντρεύτηκε μιά άλλη μοναχή (δεσμευμένη κι΄αυτή με τους ίδιους όρκους), την Αικατερίνη φόν Μπόρα από την οποία απέκτησε και 6 γυιούς!
Τά λάθη δυστυχώς είχαν και συνέχεια ...;

ΣΕ 450 ΚΟΜΜΑΤΙΑ...

Την αρχική γραμμή αλλαγής και μεταρρύθμισης του Μαρτίνου Λούθηρου την επέκτειναν με νέες αντιδράσεις αργότερα, και άλλοι θεολόγοι της μεταρρύθμισης, όπως ο Ζβίγγλιος, και ο Καλβίνος.

Δυστυχώς όμως, παρ΄ όλο πού οι διαμαρτυρίες τους υπήρξαν αρχικά δικαιολογημένες, και παρ΄ όλες τις αναφορές τους ότι μόνο η Ορθοδοξία είχε ανόθευτη την αλήθεια κρατώντας την αρχαία γραμμή, εν τούτοις, αντί να επιστρέψουν στην Ορθοδοξία δημιούργησαν δική τους ομολογία, πού την ονόμασαν «Εκκλησία» ...;

Οι εσωτερικές διαφωνίες τους όμως επεκτάθηκαν με αποτέλεσμα σήμερα, το 2004 , να υπάρχουν πάνω από 450 λεγόμενες «Εκκλησίες», αντιμαχόμενες μεταξύ τους περί «αλήθειας και πίστεως ...;», παρ΄όλο πού ο Χριστός ίδρυσε μία μόνο Εκκλησία, και σ΄αυτήν ακριβώς επαφίεται η σωτηρία των ανθρώπων.

Σήμερα, οί γνωστότερες Προτεσταντικές ομολογίες στήν Ελλάδα είναι :

Ευαγγελικοί - Πρεσβυτεριανοί
Λουθηρανοί
Επισκοπιανοί
Βαπτιστές
Μεθοδιστές
Μορμόνοι
Χιλιαστές ( Ιεχωβάδες )
Αντβενιστές της εβδόμης ημέρας.
Χ.Ο.Ε. -;Χριστιανική Οργάνωση Ειρήνης «Εκκλησία» του Ιησού»
Παγκόσμια Κεντρικά Γραφεία «Εκκλησίας» του Θεού «Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής»
Διεθνής «Εκκλησία» του Τετραγωνικού Ευαγγελίου Βιβλική Εκκλησία του Θεού
Υπόλοιπο της «Εκκλησίας» του Θεού, με έδρα το Μίτσιγκαν Ηνωμένη Πεντηκοστιανή «Εκκλησία»
Απαραπλάνητη «Εκκλησία» του Θεού
Χολστέϊν «Εκκλησία» του Θεού, καί
Πεντηκοστιανοί ( Ελευθέρα Αποστολική «Εκκλησία» της Πεντηκοστής )
μέ ιδρυτή τον Ευάγγελο Φωτίου κατ΄ αρχάς στην Αθήνα στα 1938, και διάδοχο και αναδιοργανωτή τής ομάδας, τόν Λούη-Λεωνίδα Φέγγο, στα 1965.

Σχετικά μέ τήν ομολογία αυτή σημειώνουμε, ότι ή πρώτη εμφάνισή τους έγινε στην Αμερική, στά 1907 από τον Αμβρόσιο Τόμπλισον.
Οί Πεντηκοστιανοί ισχυρίζονται ότι προέρχονται κατ΄ ευθείαν από τούς πρώτους Χριστιανούς τής ημέρας της Πεντηκοστής στην Ιερουσαλήμ, ενώ πουθενά στην Αγία Γραφή δεν αναφέρεται ότι μετά την Πεντηκοστή, υπήρξε και μια ιδιαίτερη ομάδα με τους τάδε και τάδε Αποστόλους, πού έχοντας χρίσμα διαδοχής και Ιερωσύνης μέχρι σήμερα, ονομάζονταν ...; Πεντηκοστιανοί.

Προφανώς, με τόν ισχυρισμό αυτό, θέλουν να δώσουν βαρύτητα στήν κίνησή τους, και στην επικοινωνιακή-προσηλυτιστική πολιτική τους ...;
Στην κοινότητα αυτή, ανήκουν και τα σωματεία «Σύνδεσμος Εκκλησιών της Πεντηκοστής» (1971) και «Αδελφότης μαθητών Ιησού Χριστού».
Η κίνηση επεκτάθηκε και μεταξύ των αποδήμων Ελλήνων της Αμερικής (Ν. Υόρκη, Οχάιο) και της Αυστραλίας (Greek Christian Church). Η εφημερίδα της «Xριστιανισμός» εκδίδεται και στα αγγλικά. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ομάδα αυτή υπολόγιζε πως είχε 150 «ποιμένες» και 20.000 πιστούς.

Συνήθως καταφέρεται εναντίον των άλλων Πεντηκoστιανών ομάδων, που αναγνωρίζουν τούς «αρχηγούς» τού εξωτερικού και πληρώνονται, χωρίς να σώζουν ποτέ καμία ψυχή. ( Ενώ αυτοί, προφανώς νομίζουν, ότι σώζουν πολλές ψυχές...) Τους ονομάζει μάλιστα και «λύκους» (κασέτα ομιλιών. 2.10.79).
Σε μία σφοδρή επίθεση εναντίον των άλλων ομάδων ο Λ. Φέγγος ανέφερε:
«Δεν χρειάζεται καταστατικό. Έχουμε το λόγο του Θεού, τα λέει όλα... Είναι επικατάρατοι αυτοί που κάνουν αυτή τη δουλειά. Δεν μπορούν να έχουν την ευλογία του Θεού» (κασ. 20.11.79)
Η ομάδα αυτή χαρακτηρίζει τη Γραφή «καταστατικό χάρτη» και απορρίπτει καθετί που δεν συμφωνεί «με το ευαγγέλιο» (Χ 7/86,2),
Λέγοντας όμως «ευαγγέλιο», μή φανταστούμε ότι εννοεί το αρχαίο κείμενο των Ευαγγελίων, όπως το ξέρουμε εμείς οί Ορθόδοξοι, αλλά τις ερμηνείες από μεταφράσεις σύμφωνα πάντα με τό πνεύμα τής κίνησης τού Λ. Φέγγου, ο οποίος δέχεται τήν κατά γράμμα ερμηνεία τής Αγίας Γραφής.
Έτσι υποστηρίζει πως ο θρόνος του Θεού είναι τοπικός, πως ο Θεός οπωσδήποτε έχει χέρια και πόδια, και πως ετοιμάζει για τους πιστούς κατά γράμμα καί σπίτια !!! (κασ. 18.9.79, 9.11.82, 8.2.83).
Δεν δέχονται ειδική ιεροσύνη, δεν πιστεύουν σε μετουσίωση -; αλλαγή των Τιμίων Δώρων στην Αγία Κοινωνία θεωρώντας τα όλα αυτά συμβολικά, απορρίπτουν την εξομολόγηση, τά μνημόσυνα, τά άγια λείψανα , τις εικόνες, τον Τίμιο Σταυρό, τις πρεσβείες των αγίων, κλπ. -; κλπ. μη έχοντας αφήσει στην ουσία τίποτα όρθιο από την αρχαία Αποστολική Παράδοση. Μετά από όλες αυτές τίς καταργήσεις δέν μπορούμε νά μιλάμε γιά επάρκεια ιεροσύνης, μια και δεν έχουν καί ουδεμία αποστολική διαδοχή χειροτονιών, από την αρχαία Εκκλησία μέχρι σήμερα !
( Αποσπάσματα ελεύθερης απόδοσης από το βιβλίο "Εγχειρίδιο αιρέσεων και παραχριστιανικών ομάδων" τού π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου )


ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ

Γενικά:
Το θρήσκευμα των Προτεσταντών, είναι μία συρραφή και συνάθροιση αρχαίων Χριστιανικών δογματικών εκτροπών, οι οποίες και έχουν καταδικαστεί από αρχαίες Οικουμενικές Συνόδους. Θα προσπαθήσουμε εδώ να παραθέσουμε τίς βασικές αυτές διαφορές με την αρχαία Εκκλησιαστική ρίζα, πού είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ανατολής, και αυτές εδώ θα εξετάσουμε.
Ας δούμε τά σχετικά σημεία
1) Λένε, ότι μάς είναι αρκετή η Αγία Γραφή και το ίδιο το Ευαγγέλιο, γι΄ αυτό καί ονομάζονται Ευαγγελικοί.
Καί ακόμη, ότι οι ερμηνείες των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας ( Αγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, Μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος Θεολόγος, Μέγας Αθανάσιος κλπ) δεν είναι απαραίτητες, μιά καί ή κατά γράμμα προσωπική εξήγηση τού Ευαγγελίου από τον κάθε άνθρωπο πού πιστεύει στον Χριστό, είναι αρκετή για την σωτηρία του.
Αποτέλεσμα αυτής τής θεωρήσεως γιά " προσωπική εξήγηση " τής Αγίας Γραφής, υπήρξε, η δημιουργία εκατοντάδων αυτοδύναμων «εκκλησιών» και " Σχολών ερμηνείας " τής Αγίας Γραφής, σύμφωνα με τις προσωπικές σκέψεις και προτιμήσεις τού κάθε ανθρώπου, με καταστρεπτικά για την σωτηρία των ψυχών, αποτελέσματα.
Αυτός ο παραμερισμός των αρχαίων Αγίων Πατέρων του Χριστιανισμού, πού με τά θαύματα επικύρωναν τήν εν Θεώ ερμηνεία τους, και αυτή η περιφρονητική «ισοτιμία» τους από τον Προτεσταντικό -; Ευαγγελικό κόσμο, με κάθε κοινό άνθρωπο, έφθανε τελικά στον ίδιο τον Θεό και στις ενέργειές του.
Σήμερα, τά σημεία του λάθους είναι ορατά, και θα λέγαμε θανάσιμα ...;

2) Ισχυρίζονται, ότι τα καλά έργα δεν είναι απαραίτητα για να σωθεί ο άνθρωπος. Μόνο να πιστεύει κανείς, και σώζεται!
Ο ίδιος ο Χριστός όμως παραγγέλνει ότι, «ού πάς ο λέγων μοι, Κύριε, Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλά ο ποιών το θέλημα τού Πατρός μου του εν ουρανοίς ...;»(Ματθ.7, 21-23).
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη αναφέρει ότι οι άνθρωποι κρίνονται από τά έργα τους (Αποκ.20,12).
Και ο Απόστολος Παύλος προσθέτει ότι εάν έχω τέτοια πίστη ώστε να μετακινώ και βουνά, αλλά δεν έχω έργα αγάπης, δεν είμαι τίποτα (Α΄Κορινθ.13,2).

3) Λένε, ότι ο Λούθηρος καθάρισε την Εκκλησία από τά πολλά σφάλματα πού είχε.
Ναι, αλλά αυτά αφορούσαν την Παπική εκκλησία, τά συγχωροχάρτια της, και τις Ιερές εξετάσεις πού έκαιγαν και βασάνιζαν τους ανθρώπους.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν διέπραξε τέτοια εγκλήματα.
Ο Λούθηρος, προερχόμενος από την Παπική Εκκλησία συγκρούσθηκε με αυτά, διαμαρτυρόμενος . Στους λόγους του μάλιστα εκθείαζε την Ορθόδοξη Εκκλησία γιατί αυτή μόνο κράτησε, έλεγε, την αρχαία Παράδοση. Εν τούτοις, έφτιαξε μία δική του ομολογία, αποφεύγοντας να γυρίσει στην αρχαία ρίζα.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία, παρέμεινε ανόθευτη σύμφωνα με τά αρχαία, υπό του Χριστού και των Αγίων Αποστόλων παραδεδομένα πρότυπα, παραμένοντας ως εκ τούτου, και η μόνη αληθινή πού μπορεί να προσφέρει σωτηρία!
4) Κατακρίνουν την προσκύνηση των Αγίων Εικόνων,
Μιλούν για ειδωλολατρία, ξύλα και χρώματα, μή μπορώντας να κατανοήσουν ότι προσκυνώντας ο πιστός τις εικόνες δεν προσκυνά ξύλα και χρώματα ούτε και τά λατρεύει, αλλά η τιμή του διαβαίνει στο πρόσωπο, πού η εικόνα παριστάνει.
Όπως μια μάννα φιλώντας την φωτογραφία του ξενιτεμένου παιδιού της, φέρνει στο μυαλό της με αγάπη το πρόσωπό του, έτσι και ένας Χριστιανός τιμά την κάθε άγια Εικόνα.
Εικόνες συναντάμε από τους πιο αρχαίους χρόνους των Χριστιανικών διωγμών μέσα στις κατακόμβες, και ορισμένες από αυτές θαυματουργούν μέχρι σήμερα.
Γνωστότερες θαυματουργές εικόνες είναι, η Παναγία της Τήνου, η Παναγία 20φοίνισσα στην Μακεδονία, η Παναγία η Μαλεβή στον Αγιο Πέτρο έξω από την Τρίπολη (μέ τό Αγιο Μύρο να τρέχει, τρυπώντας το τζάμι στο κέντρο, και να ευωδιάζει ο τόπος, ή καί τά αυτοκίνητα των προσκυνητών όπως έρχονται, από δεκάδες χιλιόμετρα μακρυά.
Κι΄ ακόμη, πλαστικές μικρές εικονίτσες τής Μαλεβή, να ευωδιάζουν αποπνικτικά σε πιστούς στον Καναδά, στην Αυστραλία κλπ. καί νά τρέχουν μύρο, όπως γράφουν πιστοί άνθρωποι σε επώνυμες αναφορές τους καί σέ αρκετά γράμματά τους...
Οί Άγιες εικόνες, με τά δεκάδες χρυσά αφιερώματα επάνω τους, πού ασφαλώς δεν δόθηκαν έτσι «τσάμπα», αλλά σε ανταπόδοση θαύματος, κρύβουνε πάντα τήν μυστική αλήθεια τής Ορθοδοξίας!
Γιατί εμείς, είναι αλήθεια κι΄ άς μη κρυβόμαστε, ούτε τον πυρετό μας δεν δίνουμε δωρεάν, εάν δέν πρόκειται κάτι νά πάρουμε...

5) Κατακρίνουν την προσκύνηση και την τιμή των Αγίων λειψάνων.
Όμως, τούς Άγιους αυτούς ανθρώπους, και μάλιστα καί μάλιστα τούς μάρτυρες, πού κάηκαν, γδάρθηκαν, τηγανίσθηκαν, ή και αποκεφαλίσθηκαν, αρνούμενοι ως το τέλος να προδώσουν τον Χριστό και την πίστη τους, αυτούς πού ο ίδιος ο Θεός τούς πιστοποιεί μέχρι σήμερα μέ ευωδία λειψάνων και θαυμάτων θεραπείας, μπορούμε εμείς να τους περιφρονούμε σάν ένα τίποτα, θεωρώντας τους ίσους μας;
Είμαστε εμείς στα ύψη τους;
Κάναμε εμείς, για τον Χριστό και την πίστη μας αυτά πού έκαναν εκείνοι;
Ασφαλώς όχι!
Ας έχουμε τουλάχιστον την ταπεινοφροσύνη και το «γνώθι σ΄αυτόν» νά παραδεχθούμε τά «μείον» μας ...;

6) Απορρίπτουν νηστείες, μνημόσυνα, και αποστολικές παραδόσεις.
Κατ΄ αρχάς η νηστεία είναι η πρώτη εντολή του Θεού αλλά και ή αιτία εκπτώσεως τών πρώτων ανθρώπων από τον Παράδεισο, λόγω της ανυπακοής τους!
Την εντολή τής νηστείας,( και μάλιστα τής σαρκικής νηστείας ), σάν πράξη προπαρασκευής και προετοιμασίας τού ανθρώπου για να εισακουσθεί από τον Θεό, την συναντάμε τακτικά στήν Αγία Γραφή.
Ενδεικτικά τήν βλέπουμε, στήν εμφάνιση τού Θεού στό γεμάτο καπνούς και βροντές όρος του Σινά (Εξοδος 19,15), στον Ιωάννη τον Πρόδρομο, στην χειροτονία των πρεσβυτέρων ( χειροτονήσαντες πρεσβυτέρους κατ΄ εκκλησίαν, προσευξάμενοι μετά νηστειών ), Πράξ. Αποστ.ΙΔ΄ 23,
στό " νηστεύσαντες και προσευξάμενοι και επιθέντες αυτοίς τάς χείρας " (Πράξ.Αποστ. ΙΓ¨3), κλπ.

Τά μνημόσυνα για τις ψυχές των πεθαμένων ανήκουν στην αρχαία τάξη, τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης.
Είναι μία τελευταία προσπάθεια παρακλήσεως προς τόν Θεό, αλλά και πράξη αγάπης τών ζωντανών προς τους πεθαμένους, για να τούς λυπηθεί ο Θεός και να τους σώσει από αμαρτήματα πού εμποδίζουν την σωτηρία τους, στον χώρο εκεί πού βρίσκονται, αδυνατούντες προσωπικά πιά, νά πράξουν οτιδήποτε...

Στο Β΄ Μακαβαίων αναφέρεται " Υπέρ νεκρών προσεύχεσθε " (12,44)
Η Ιερά Παράδοση πού οι Προτεσταντικές ομολογίες απορρίπτουν, (δεχόμενοι μόνο την Αγία Γραφή), είναι ο άγραφος νόμος της Εκκλησίας.
Ακόμη και τά κείμενα της Καινής Διαθήκης μέχρις ότου καταγραφούν από τους τέσσαρες Ευαγγελιστές ήσαν κι΄ αυτά προφορική Παράδοση.
Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει " Καθώς παρέδωκα υμίν τάς παραδόσεις κατέχετε " (Α΄Κορινθ.11,2), και αλλού γράφει,
" Αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τάς παραδόσεις, άς εδιδάχθητε είτε διά λόγου είτε δι΄ επιστολής ημών " (Β΄Θεσαλον.2,15).

7 ) Αρνούνται, την Παρθενία, αλλά και την Αειπαρθενία,( μετά τήν γέννηση τού Χριστού), αλλά και αγνότητα της Θεοτόκου.
Θεωρούν την Παναγία μας, σάν «μία καλή γυναίκα», πού έκανε όμως και άλλα παιδιά,( επειδή το Ευαγγέλιο αναφέρει ώς αδελφούς τού Κυρίου τά παιδιά τού χήρου Ιωσήφ, από τόν γάμο του πρίν.
Οι ισχυρισμοί όμως αυτοί είναι ανυπόστατοι, γιατί η Μαριάμ αναφέρεται ρητά σαν μνηστή του Ιωσήφ (Ματθ.1,18 και Λουκ.1,27. 2,5), και παρθένος (Λουκ.1,27).
Βλέπουμε ακόμη τον σκανδαλισμό τού Ιωσήφ σαν αντελήφθη την εγκυμοσύνη τής Μαριάμ, και την θέλησή του να τήν διώξει ( μιά και δεν είχε μαζί της τέτοια σχέση), ως ότου πληροφορείται από τον άγγελο τον υπερφυσικό τρόπο συλλήψεως του Χριστού (Ματθ.1, 18-20).
Όμως, πέραν αυτών, θα ήταν ποτέ δυνατόν, και με την ελάχιστη ανθρώπινη λογική, ένα πρόσωπο πού καθαγιάσθηκε μέ την γέννηση τού ενανθρωπίσαντος Υιού τού Μεγάλου Θεού, θα ήταν ποτέ δυνατόν νά ψάχνει γιά γαμπρό γιά να παντρευτεί κάποιον άνθρωπο, σαν μια συνηθισμένη γυναικούλα τού κόσμου, πού σήμερα ξέρουμε, ή τής γειτονιάς πού ζούμε;
Άς μή είμαστε αφελείς, οπωσδήποτε όχι!
Ακόμη και στην αρχαία ειδωλολατρική εποχή, κάποια ξεχωριστά πρόσωπα διατηρούσαν τήν αγνότητά τους, καί εδώ, στήν ζωντανή μας θρησκεία, μετά από ένα τέτοιο μεγάλο θαύμα τού αληθινού Θεού, θά παντρευόταν ή Παναγία μας;

8) Αρνούνται πέντε από τά επτά μυστήρια της Εκκλησίας.
Ο Προτεσταντικές ομολογίες, γενικά, όσα από τόν Χριστιανισμό δέχονται, τά δέχονται σάν απλές, κοσμικές τελετές συμβολικού, και όχι αγιαστικού χαρακτήρα.
Δέν δέχονται τήν ιερωσύνη, τήν εξομολόγηση, τήν Αγία Κοινωνία, τό χρίσμα καί τήν εκ τούτου μετάδοση τού Αγίου Πνεύματος, τό σημείο τού Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, τόν Μοναχισμό κλπ , ξεχνώντας τήν παράδοση χιλιάδων ετών, από τόν Αγιο Ιωάννη τόν Πρόδρομο, τόν Αγιο Αντώνιο με τους χιλιάδες μοναχούς στήν Αίγυπτο, καθώς και άλλα πολλά, πού λόγω χώρου δεν μπορούμε εδώ να μεταφέρουμε.
Στο βιβλίο " Οι αιρετικοί Προτεστάντες " τού Μητροπολίτου Κορινθίας κ. Παντελεήμονος, γίνεται μία συστηματική καταχώρηση δοξασιών και θέσεων 450 περίπου Προτεσταντικών ομάδων πού υπάρχουν σήμερα, και μία συστηματική αγιογραφική αναίρεση αυτών των δογματικών εκτροπών, βάσει των κειμένων της Αγίας Γραφής και της αρχαίας ερμηνείας τους.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ...


" Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά Εθνη, βαπτίζοντες αυτούς είς το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος" (Ματθ.κη΄19).
Γεννάται όμως το ερώτημα, με ποιόν τρόπο εβάπτιζαν οι Απόστολοι, μιά και τα Ευαγγέλια δεν τό διευκρινίζουν;
Απάντηση στο ερώτημα αυτό, μας δίνει η Ιερά Παράδοση μέσα από τά συγγράμματα των Αποστολικών Πατέρων και μάλιστα μέσα από την αδιάκοπη και επίσημη πράξη της Εκκλησίας από την ίδρυσή της έως σήμερα.

Η Αγία Γραφή μιλάει επίσης περί επιθέσεως χειρών (χειροτονία ιερέων), περί αλείψεως δι΄ελαίου (ευχέλαιον-χρίσμα), κλπ.

Ερωτάται όμως, πρακτικώς πώς γίνονταν αυτά; Και αν η Ιερά Παράδοση μας πληροφορεί συμπληρωματικώς γι΄αυτά, σέ τί αντιφάσκει μέ τήν Αγία Γραφή;

Όταν απορρίπτεται η Παράδοση ως «μύθευμα και εντάλματα ανθρώπων», και το κύρος τής Εκκλησίας ως ανύπαρκτο, το ερώτημα είναι από πού έχουν οι Προτεσταντικές ομολογίες την πληροφορία ότι αυτά τά βιβλία πού κρατάνε καί οι ίδιοι στα χέρια τους, ότι είναι η γνησία, αρχαία Καινή Διαθήκη;

Ασφαλώς από την αρχαία Χριστιανική Παράδοση, τήν οποίαν...αρνούνται.
Και ακόμη.
Από πού παρέλαβαν την αργία της Κυριακής, ενώ η Αγία Γραφή, μιλάει μόνο για αργία Σαββάτου;
Ασφαλώς από τήν Ιερά Παράδοση!

Και τέλος, σέ ποιό μέρος τής Καινής Διαθήκης αναφέρεται ότι τά βιβλία της είναι 27 (πού και οι ίδιοι παραδέχονται.)
Πουθενά!
Το αναφέρει όμως η Ιερά Παράδοση, την οποία δυστυχώς, (επιλεκτικά), την έχουνε καταργήσει ...;

Παραθέσαμε, αυτή την μικρή κατάθεση για τις Προτεσταντικές ομολογίες, με την ελπίδα προβληματισμού και αναθεωρήσεως κάποιων θέσεων, πού μπορούν να φανούν επιζήμιες στήν εν Χριστώ σωτηρία μας

ORTHODOX WORLD

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

Η ΒΕΒΥΛΩΣΗ ΤΗΣ Ι.Μ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑΘΕΙΣΤΕΣ ΠΟΥ... ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ!

Πολύ παράξενο! Οι δωδεκαθεϊστές, και οι λοιποί παγανιστές, στα πλαίσια, της... αποτινάξεως και της εν παντί καιρώ επιθέσεώς τους, μέσω ''επιχειρημάτων'' κατά του Χριστιανισμού, πάντοτε προτάσσουν σαν όπλο ''αήττητο'' τις δήθεν καταστροφές και τους διωγμούς των Χριστιανών κατά της αρχαίας ελληνικής θρησκείας.

Ένας άνθρωπος που θέλει να λέγεται αντικειμενικός θα έπρεπε ειλικρινά να απορεί και παραξενεύεται με τις αντιδράσεις των υπολλειμάτων της αρχαίας θρησκείας που μάχονται για την αναβίωσή της, καθώς ενώ επιτίθενται μέσω των μελών τους (Καλόπουλος, Τσαγκρινός, και οι δύο μέλη του Ε.Α.Ρ) στην Ορθοδοξία, για να στιγματίσουν τα υποτιθέμενα εγκλήματά της κατά των δωδεκαθεϊστών, μιλώντας συνεχώς για βεβύλωση των ιερών των αρχαίων προ Χριστού ημών προγόνων, πηγαίνουν, ιδία βουλήσει, και ΒΕΒΥΛΩΝΟΥΝ, τα ιερά της Εκκλησίας που κατηγορούν για βεβύλωση απο μέρους της!

Άλλο περίεργο και παράξενο είναι η συνεργασία τους, κατά τη γνωστή πρακτική τους '' ο εχθρός του εχθρού μου, φίλος μου'' , με ετεροδόξους κατ' όνομα Χριστιανούς, αποκομμένους απο την Ορθοδοξία. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και ο πρόεδρος του Δ.Σ της όμορφης Αικατερίνης, ο όποίος είναι ευαγγελικός. ''Ισχύς εν τη ενώσει''. Ειλικρινά μου δημιουργείται η απορία. Οι νεοπαγανιστές του Ε.Α.Ρ είναι κατά του Χριστιανισμού, συμπεριλαμβάνομένων και των προτεσταντών ή παπικών ή κατά μονον των Ορθοδόξων χριστιανών; Η απάντηση είναι όμως απλή. Είναι κατά του χριστιανισμού σε κάθε μορφή του, αλλά μόλις έρχεται η ευκαιρία η αιρέσεις να μάχονται την Ορθοδοξία ενώνονται και είναι έτοιμοι να δείρουν και μοναχούς, να πετάξουν κάτω λέιψανα κ.τ.λ, και ας κατηγορούν για τα ίδια τους ορθοδόξους.

Πίσω απο όλα αυτά, βέβαια κρύβεται πιο άλλο κόμμα; ΜΑ ΒΕΒΑΙΑ Ο ΣΥΡΙΖΑ, με εκπροσώπους του να θέλουν να καταργηθεί το Άβατον του Αγίου Όρους, και οτιδήποτε Ορθόδοξο, βρίσκοντας ευκαιρία για αυτό την υπόθεση της Ι.Μ Βατοπαιδίου, ή και τις κτηματικές διαφορές με τη Μονή Αγίου Διονυσίου. Ειλικρινά τι ζόρι τραβάνε; Όλοι πλέον έχουν ανοιχτά μυαλά και μας προτρέπουν και εμάς να έχουμε ανοιχτά μυαλά. Όμως ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΠΑΖΟΥΝ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ, ΚΑΙ ΞΕΡΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ! Αυτά να το έχουν υπ'όψιν τους.

Μα... για τους αρχαιολατρες είναι ΚΑΚΟΣ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΝΤΑ ΝΤΑ, αλλά άμα πηγαίνει και βεβυλώνει Ορθόδοξα μοναστήρια είναι ΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ... Όλοι έχουν πάρει απο ένα όπλο και μας χτυπούν.

ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΘΟΥΜΕ. Διότι εμείς κυρήττουμε την ΑΛΗΘΕΙΑ που είναι ο Χριστός, ενώ αυτοί τα παραμύθια του , μέσω τηλεοπτικών δελτίων και γίνονται περίγελος όλων, με αυτά που ισχυρίζονται. Για αυτό είναι και υπερ του καρναβαλιού! Για να έχουν τη δικαιολογία ότι συμμετέχουν στην πομπή και να μην τους παίρνει στα σοβαρά ο κόσμος, γιατί αλλιώς το Δαφνί θα είχε περισσότερη πελατεία.

Μπορείτε να δείτε και εδω για περισσότερα:http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/2009/07/blog-post_8110.html

Υ.Γ Απο τον Απόστολο Παύλο και ΟΧΙ απο μένα:
''
ενδύσασθε την πανοπλίαν του Θεου προς το δύνασθαι υμας στηναι προς τας μεθοδείας του διαβόλου. οτι ουκ εστιν ημιν η πάλη προς αιμα και σάρκα, αλλα προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους τούτου, προς τα πνευματικα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις. δια τουτο αναλάβετε την πανοπλίαν του Θεου, ινα δυνηθητε αντιστηναι εν τη ημέρα τη πονηρα και απαντα κατεργασάμενοι στηναι. στητε ουν περιζωσάμενοι την οσφυν υμων εν αληθεία, και ενδυσάμενοι τον θώρακα της δικαιοσύνης, και υποδησάμενοι τους πόδας εν ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης, εν πασιν αναλαβόντες τον θυρεον της πίστεως, εν ω δυνήσεσθε πάντα τα βέλη του πονηρου τα πεπυρωμένα σβέσαι και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δέξασθε, και την μάχαιραν του πνεύματος, ο εστιν ρημα Θεου,

Προς Εφεσίους, 6, 11-18

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΕ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΚΑΙ ΒΕΒΗΛΩΣΗ

Πριν απο μερικές μέρες εκδηλώθηκε επίθεση, με ξυλοδαρμό μοναχών και βεβήλωση λειψάνων, ενάντια στην Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω. (περισσότερα: http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1478&Itemid=1)



Βλέποντας προσεκτικά τις εικόνες απο την διαμαρτυρία και την επίθεση, είδαμε να συμμετέχει μία νεοπαγανιστική “Πολιτική κίνηση”, η λεγόμενη”ΕΑΡ”.

To ΕΑΡ βεβαίως και είναι 12θεϊστές. Επισήμως.


Δείτε την σελίδα τους: http://www.ear-hellas.gr/ear1/


Διαβάζουμε:


ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟΥ: Χριστοδουλάρης Σωκράτης

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ: Τραυλού Σεμέλη


Σας λένε κάτι τα ονόματα; Μηπως αυτοί οι άνθρωποι είναι απο τα “Προμηθεια”; απο την “νεοπαγανιστική ετήσια φιέστα”;


Ακόμα και δωδεκαθεϊστές (π.χ. : Υπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών) δεν συμφωνούν και έχουν καταγγείλει ως απαράδεκτες, πρακτικές σχετιζόμενες με τα προμήθεια: http://forum.ysee.gr/viewtopic.php?f=5&t=5538


Ο κ. Σωκράτης έχει αρθρογραφήσει και στον Δαυλό. ( Τεύχος 143 ), ενώ στο πρόγραμμα των Πρόγραμμα των Προμηθείων 2008 διαβάζουμε:


Παρασκευή 20 Ιουνίου
ώρα 7:30 μ.μ., Αφή Προμηθεϊκού Πυρός(…)
ώρα 9:30 μ.μ., Φιλοσοφικό Συμπόσιο
Θέμα: Η φιλοσοφία των Σκεπτικών
Εισηγήσεις: Σεμέλη Τραυλού, Μιχάλης Καλόπουλος


Ολος ο καλός ο κόσμος …ολος ο καλός ο κόσμος….


Συμφωνα με σχόλια του π. Συμεών Ολυμπίτη: “Η αστυνομία και πάλι απούσα…Εδώ και μέρες υπήρχαν παντού πανώ, φυλλάδια ενώ ραδιόφωνα και τηλεοράσεις καλούσαν τους κατοίκους να ξεσηκωθούν! Το αποτέλεσμα ήταν να ανταποκριθούν μόνο καμμιά εκατοσταριά πολίτες, δηλ. αποτυχία στο τετράγωνο!…¨”


Αν υπολογίσουμε πως μέσα σε αυτούς τους 100 υπήρχαν και οπαδοί του ΕΑΡ, τότε όντως η συμμετοχή των απλών πολιτών είναι μηδαμινή.
Ολα αυτά μας θυμίζουν και μία παλαιότερη περίπτωση (δεν μπορουμε να είμαστε σίγουροι βέβαια, μπορεί να είναι αντιμαχόμενη με αυτούς φραξια νεοπαγανιστών, μπορεί και όχι, οι νεοπαγανιστές είναι ,σαν τους προτεστάντες, διαιρεμένοι σε πολλές μικρές ομάδες…δεν είναι εύκολο να συνδεθούν οι πράξεις αυτές με οποιουσδήποτε συγκεκριμένα..ούτε μπορούμε να κατηγορούμε χωρίς στοιχεία..) στην οποία είχαμε και εμπρησμό Εκκλησίας:


Ανάλυση της νεοπαγανιστικής φύσεως της οργάνωσης που ανέλαβε τότε την ευθύνη για τον εμπρησμό: http://www.expaganus.com/yal-anarch.htm

http://www.youtube.com/watch?v=6EcuxNEcZA8&feature=related

Πάντως ,για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, βλέπουμε να έρχονται σε “συνεύρεση” ένας φερόμενος ως ευαγγελικός και ένα νεοπαγανιστικό “κίνημα” για μία διαμαρτυρία ενάντια σε ένα μοναστήρι.
Πέρα απο τα παραπάνω, κάποτε είχε διατυπωθεί μια θεωρία , απο ένα σημαντικό στέλεχος του αντιαιρετικού αγώνα, πως οι αιρέσεις και οι παραθρησκείες στην Ελλάδα θα έφταναν να οργανωθούν με κοινό σκοπό την επίθεση κατα της Εκκλησίας. Λέτε να έφτασε αυτή η στιγμή;
Η συνέχεια…στις Οθόνες σας:


http://taxalia.blogspot.com/2009/04/blog-post_8969.html
http://www.arxontariki.net/viewtopic.php?f=32&t=5055
http://tinyurl.com/nwx38v



ΠΗΓΗ: ΟΟΔΕ wordpress

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

ΙΔΟΥ ΠΟΙΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΑΝ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ

Από χθες ο τάφος του Αγ. Διονυσίου στο Παλαιό μοναστήρι, η θαυματουργική εικόνα του Αγίου καθώς και τα Άγια Λείψανά του ευωδίαζαν τρελά! Κανείς δεν ήξερε τί ακριβώς επρόκειτο να συμβεί την επόμενη μέρα (δηλ. σήμερα).


Ο Άγιος φώτισε τον Ηγούμενο την ώρα της προγραμματισμένης και πολυδιαφημιζομένης πορείας να κάνουμε παράκληση στον Άγιο Διονύσιο αλλά απ’ ό,τι φαίνεται τα δαιμόνια κάηκαν μπροστά στη προσευχή και τη θέα του λειψάνου του προστάτου της Μονής και έβαλαν δυστυχώς τους ευεργετημένους από το μοναστήρι συμπολίτες- αδελφούς μας να ορμίσουν κατά πάνω μας… Τα στιγμιότυπα αποτυπώθηκαν άλλωστε στις φωτογραφίες που και εσείς βλέπετε… Η αστυνομία και πάλι απούσα…
Εδώ και μέρες υπήρχαν παντού πανώ, φυλλάδια ενώ ραδιόφωνα και τηλεοράσεις καλούσαν τους κατοίκους να ξεσηκωθούν! Το αποτέλεσμα ήταν να ανταποκριθούν μόνο καμμιά εκατοσταριά πολίτες, δηλ. αποτυχία στο τετράγωνο!...

Τελικά είναι ολοφάνερο ότι υπάρχει καλοστημένο σχέδιο εναντίον των Ιερών Μονών. Προς το παρόν σιωπώ… θα ρθεί όμως και ο καιρός « του λαλείν»…

Ο Πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Κατερίνης (Ευαγγελικός το θρήσκευμα), μιλώντας στην πλατεία Λιτοχώρου σήμερα στο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας κατά του ηγούμενου Μάξιμου είπε και το χαρακτηριστικό ρητό : "Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος"... Και πράγματι λίγη ώρα αργότερα έπεφτε αρκετή "ράβδος" μπροστά στο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου... Εναντίον της Ευαγγελικής Εκκλησίας θα τα έλεγε αυτά τα περί ράβδου ο κ. Πρόεδρος;



Άγριες συμπλοκές στο μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου στο Λιτόχωρο




Απίστευτες σκηνές βίας εκτυλίχτηκαν σήμερα στις 12:30 το μεσημέρι μπροστά στην πόρτα του μοναστηριού του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω μετά την πορεία διαμαρτυρίας που είχε οργανώσει προς το μοναστήρι από το Λιτόχωρο ο δήμαρχος και η δημοτική επιτροπή αγώνα εναντίον του ηγούμενου της μονής, Μάξιμου, για τη γνωστή περίπτωση των υπό διαμάχη 4.500 στρεμμάτων, όπου εμπλέκονται οι αντιμαχόμενες πλευρές.

Μετά το συλλαλητήριο που οργανώθηκε στην πλατεία Λιτοχώρου εν απουσία όλων των βουλευτών της Πιερίας, αλλά και του Νομάρχη, κάτι που τονίσθηκε από το μικρόφωνο από τους οργανωτές, και μίλησαν ο δήμαρχος Λιτοχώρου Σάκης Τσιφοδήμος, ο δήμαρχος Δίου Γρηγόρης Παπαχρήστου, η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Ευαγγελία Αμανατίδου και ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Κατερίνης Τάκης Λεμονόπουλος, ο οποίος είπε και τη φράση προς τους συγκεντρωθέντες : "όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος", κατόπιν ακολούθησε πορεία προς το μοναστήρι με επικεφαλής τον δήμαρχο Λιτοχώρου.Στο μοναστήρι είχαν συγκεντρωθεί αρκετοί πιστοί μπροστά στην είσοδο προκειμένου να συμπαρασταθούν στον ηγούμενο Μάξιμο. Όταν έφτασε η πορεία με τους διαδηλωτές, αυτοί μπήκαν μέσα στο προαύλιο και επιχείρησαν να εισέλθουν μέσα στο μοναστήρι, διασπώντας τον κλοιό που είχαν δημιουργήσει παρατεταγμένοι οι αντιδιαδηλωτές, άντρες, γυναίκες και παιδιά.
ΞΥΛΟ ΜΕΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΏΝ ΨΑΛΜΩΝ

Μόλις ήρθαν σε επαφή οι δύο πλευρές, άρχισαν οι φραστικές επιθέσεις και σε λίγη ώρα η είσοδος του μοναστηριού είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο ρινγκ και έπεφτε τέτοιο άγριο ξύλο, όπου για δεκαπέντε λεπτά περίπου δεν ήξερες ποιος έδερνε ποιον, ενώ από τα μεγάφωνα ακούγονταν εκκλησιαστικοί ψαλμοί που έψελναν καλόγεροι και πολίτες.Η αστυνομική δύναμη ήταν μικρή και ανήμπορη να επέμβει και ενώ στο διαδίκτυο και στον τοπικό τύπο είχε γραφτεί ότι ενδέχεται να σημειωθούν σοβαρά επεισόδια, όπως και έγινε σήμερα.Κάποιοι όφειλαν να είχαν λάβει τα κατάλληλα μέτρα αποτροπής τέτοιων άγριων συμπλοκών μπροστά στο μοναστήρι που αποτελούν ντροπή για όλους.
Γ.Κ



ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΥΜΕΩΝ
ΙΕΡΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ & ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΑΓ.ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩΛΙΤΟΧΩΡΟ-ΠΙΕΡΙΑΣΤ.Κ. 602 00
ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΚΑ

Σας προσκαλούμε


Την Tετάρτη 8 Ιουλίου και ώρα 18και30 στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΜΟΝΟΙΑΣ για διαμαρτυρία σχετικά με το σύστημα ΑΜΚΑ


Για περισότερες πληροφορίες καλέστε 2105220741 και στο 2109573087 και στο 6978760514 όσοι ειναι απο Θεσσαλονίκη θα μεταβούν με πούλμαν για περισσοτερα καλέστε 6977980725 κο ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ για να κλείσετε θέσεις. Σας περιμένουμε Όλους ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΠΥΡΙΝΗ ΡΟΜΦΕΑ ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΤΗΣ ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

ΑΓΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!

Ο μακαριστός Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός, αυτή η κορυφαία μορφή του Ορθοδόξου μας Μοναχισμού, έφυγε προς την Άνω Ιερουσαλήμ, που τόσο αγάπησε και πόθησε.

http://egolpio.wordpress.com/2009/07/01/g-iwshf/